ΠΟΣΑ ΧΩΡΑΝΕ ΣΕ ΕΝΑ ΑΜΗΝ;

Παρουσίαση

Δεν είναι τέλος το αμήν, δεν είναι τέρμα, μα αφετηρία ατερμάτιστου ...αιωνίου...
Μπροστά πηγαίνει με σχήμα Αγγελικό και στρώνει ιμάτια και κλάδους για να περάσει ο Ευλογημένος Ερχόμενος...
Ακολουθεί σαν μικρό παιδί λευκοφορεμένο, πάναγνο και ακηλίδωτο, εκστατικό και γονατισμένο στα δεξιά μίας Αγίας Τράπεζας, να διαλαλεί ολόχαρα την Τριαδική Βασιλεία!
Δεν εύχεται γιατί ελπίζει, δοξάζει γιατί Ζει!
Έχει συνώνυμα τούτη η λέξη πανίερα ...Την Αγάπη, Την Ελπίδα, Την Ζωή, Το Φως, Την Οδό, Την Ανάσταση, Τον Χριστό!
Αμήν και Χριστός είναι Ένα! Το είπε Εκείνος στην Αποκάλυψή Του, ο Αμήν, ο Μάρτυς ο πιστός και αληθινός, η δημιουργική εξουσία των απάντων!
Μία λέξη μικρή, του Ουρανού αντιφώνημα, της καρδιάς βοή, της ψυχής επισφράγηση ...
Όλα τα χωράει γιατί χωρά τον Αχώρητο!
Μετά το «Δάκρυ στο Εγώ» άλλο ένα ταξίδι στον ευλογημένο ενιαυτό των Ορθοδόξων Χριστιανών, μέσα από αγιασμένες μορφές της πλαϊνής μας πόρτας, λέξεις - μνήμες και δάκρυα-επιστροφές! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Πρόμαχος Ορθοδοξίας - Αλισάχνη
Πρόλογος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά
Δάκρυ στο Εγώ ...σταγόνα στον βράχο του ...ξανά
Ο Παπά Λιάς μας
Το πρώτο κήρυγμα
Οι δύο πόθοι
Στην Λογγοβάρδα
Το δώρο
Τί έχω Άγιέ μου;
Το Ευχαριστώ μισόν αιώνα μετά...
Μία μέρα μου έμεινε
Φορέστε τα Κυριακάτικά σας
Αλέρωτη Αγιότητα .... Του Αγίου Παϊσίου οι κόμποι
Στην πύλη του Μοναστηρίου έστειλε σήμα ο Άγιος
Σαράντα μέρες αντάμα...
Παιδιά μου με συγχωρείτε
Ένα σύννεφο στα Καυσοκαλύβια (Άγιος Πορφύριος)
Τω καιρώ εκείνω ...Τα Χριστούγεννα δεν είναι παραμύθι
Ξημερώνει Χριστούγεννα με τον Κυρ Αλέξανδρο
Μάνα μας βρες την φωνή σου (Παραμυθία Χριστουγέννων)
Χριστούγεννα με τους Ταπεινούς του Κυρ Φώτη
Στην πόρτα σου ο Γενάρης
Γρήγορα πετάει, πίσω δεν κοιτάει ...(τί είναι;)
Εν Ιορδάνη όταν ακούστηκε ...θυμήθηκα τον Γέροντα
Δώδεκα μέρες η γιορτή
Στου 50ού το Φως...
Οι άλλοι (Τελώνου και Φαρισαίου)
Για αυτούς που πάντα θα επιστρέφουν (Ασώτου) [...]