Ακούω την καρδιά του παίχτη

Παρουσίαση

Στο νησί μου όλα καίγονται στο φως. Το ίδιο φως, απ' το καλοκαίρι ως το χειμώνα, καίει ασταμάτητα. Σ' αυτή τη φωτιά έμαθα, γι' αυτό δε συνηθίζω εδώ. Ό,τι κι αν καίγεται σ' αυτό το εργοστάσιο, με καίει κι εμένα, αλλά δε με θερμαίνει. Μοιάζει με το φως που φτιάχνουμε εγώ κι οι ναύτες. Είναι αναγκαίο, αλλά δεν είναι φως. Είναι μόνο το αντίθετο του σκοταδιού. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Η φράση του τίτλου του βιβλίου της Βίλιας Χατζοπούλου, "ακούω την καρδιά του παίκτη" είναι σαν να αφορά τη δική της σχέση με κάθε ήρωάς της ξεχωριστά. Για να γράψει γι' αυτούς, έχει δει και έχει ακούσει την καρδιά τους, την αδυναμία τους να αγαπήσουν και να αγαπηθούν, τα κρυφά θέλω τους, τον πανικό και την καταστροφή τους ή τη σωτηρία τους. Έχει σταθεί δίπλα τους και τους έχει παρατηρήσει συμπονετικά, αλλά και τους έχει κρίνει ηθικά και η θέση του συγγραφέα εκφράζεται πολύ οριστικά αλλά και αδιόρατα, όπως συμβαίνει στην πολύ καλή λογοτεχνία". (Αργυρώ Μποζώνη, elculture.gr)

Περιεχόμενα

ΣΤΑ ΤΡΙΑ
Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι
Κρίμα που είναι πόρνη
Αγαμέμνων
ΑΚΟΥΩ
ΑΙΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΦΩΣ
Εγώ δεν είμαι ο Μάνθος Μανδηλάκης
Εγώ είμαι ο Μάνθος Μανδηλάκης
ΧΕΡΙΑ ΓΙΑΤΡΟΥ
Το παλτό μου
Το παλτό μου
ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΙΔΩΜΕΝΟ
ΜΕ ΤΟ ΕΝΑ ΧΕΡΙ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΑΤΣΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΑΛΛΟ ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ