ΡΟΥΣ

Παρουσίαση

Σαρκοβόρα αρνιά

Με την κατάλευκη προβιά σου τους δρόμους
διαβαίνεις σε τράπεζες μπαίνεις
και πολυκαταστήματα.
Σε σχολεία γραφεία καφενεία κοσμηματοπωλεία
τα μικρά σου δοντάκια περιφέρεις και τις μίζερες
οπλές σου.
Το άκακο παίζεις, το νομοταγές, μα το μάτι σου
γυαλίζει και για αίμα διψά.
Κάπως ν' ανταποδώσεις τις δαγκωματιές γυρεύεις.
Να νιώσεις πως το μαντρί ετούτο εσύ διαφεντεύεις.
Λυσσαλέα ό,τι ανίσχυρο δαγκώνεις,
λουλουδάκια που πασχίζουν ν' ανθίσουν
και σκαθάρια που μοχθούν,
πεταλούδες της νύχτας, μελιστάλαχτα αγόρια,
θαλασσοδαρμένους εργάτες, άρρωστους βελονιστές,
οροθετικές μελισσούλες και λοιπούς υπολειπόμενους.
Τα άλλα αρνάκια μισείς, να τα εκμηδενίσεις ποθείς.
Ο φόβος σου πετσί σκληρό, με τατουάζ τον στολίζεις
Το αίμα που κύλησες κανονικότητα έγινε
και κανόνας.
Μα πώς τρέμουν τα πόδια σου μπροστά
στον τσοπάνη.
Πώς λουφάζεις στη θέα του τσοπανόσκυλου.
Ένα αρνί είσαι και δαγκώνεις
μόνο εκεί που σε παίρνει.
Και το Πάσχα που θα 'ρθει θα 'σαι εσύ αγκαλιά
με τη σούβλα.
[Από την έκδοση]

Περιεχόμενα

Bystanders
Αλληλοδιαδοχή
Κάποιος άλλος
Το άτομο που είσαι
Καθήλωση
Κτήνη
Φιοντόρ
Μετατραυματικό σοκ που δε θα σκοράρει κανέναν
Δελτίο καιρού
Του καιρού γυρίσματα
Τι υπάρχει με΄σα στα θραύσματα του καθρέφτη;
Απορώ
Πώς ομορφαίνει;
Καμιά φορά γίνομαι υπερβολικός
Post mortem littera
Η αναζήτηση του στίχου
Αμασίου και Κουκουλάρη γωνία
Εσωτερική πάλη
Άνοιξη ξανά
Κάποιες γυναίκες
Της νύχτας πλάσματα
Σοκ και Δέη
Θα επιστρέψουμε μια μέρα
Θόρυβος
Γήρας
Είναι από φόβο ντε
Συμβαίνει
Περιττολογίες
Μικροί θάνατοι
Πτοημένος
Οίκος ευγηρίας
Νησιά
Νέοι αποικιοκράτες
Σκυλιά
Σαρκοβόρα αρνιά
Μικρές προσωπικές συνήθειες που ίσως εκείνη να μην ήθελε ν' αποκαλύψεις
Ω ξειν
Δυνάμεις
I
Των ξέπνοων
Στις κρεατομηχανές της γνώσης γοργοπεθαίνει η νιότη
Αντίγραφες, αξεδιάλυτες
Μέχρι να
Άθυρμα όπως
Τω φυγομάχω στρατηγώ συλλυπητήρια