Η ΑΝΤΟΧΗ ΤΟΥ ΛΥΡΙΣΜΟΥ

Παρουσίαση

Σε τέσσερις σχεδόν δεκαετίες, από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 μέχρι σήμερα, ο Μανόλης Πρατικάκης, εκδίδοντας δεκαέξι ποιητικά βιβλία και ένα ακόμα, το πιο πρόσφατο, με αφηγηματικά κείμενα, συγκρότησε μια πυκνή, αναγνωρισμένη από την κριτική και το αναγνωστικό κοινό και, κυρίως, συν τω χρόνω διακριτή ποιητική παρουσία. Η διακριτότητα αυτής της παρουσίας, μάλιστα, συναρτάται με την προϊούσα αποδέσμευση του έργου του Πρατικάκη από εκείνα τα γενικά χαρακτηριστικά που κατά τη διάρκεια ιδίως της δεκαετίας του 1970 προσδιόρισαν το γραμματολογικό μόρφωμα των συνομήλικών του ποιητών, τη γενιά του 1970. Χρησιμοποιώντας εδώ τον γενικά αποδεκτό όρο "γενιά του 1970", αναφερόμενος δηλαδή στους ποιητές και στις ποιήτριες που εμφανίστηκαν νέοι στη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, αναγνωρίζω την αρχική σύγκλισή τους στη βάση των κοινωνικοπολιτισμικών συνιστωσών της τότε εποχής, έτσι όπως αυτές θεματοποιούνται ή απηχούνται στα ποιητικά κείμενα τους. Η πρώτη φάση της ποίησης του Πρατικάκη χαρακτηρίστηκε από τη συνοδοιπορία του με τους ποιητές της γενιάς. Περισσότερη, όμως, σημασία και μεγαλύτερη αξία έχει η μετέπειτα πορεία του, αυτή χάρη στην οποία συγκρότησε ένα από τα αξιολογότερα έργα της μεταπολιτευτικής ποίησής μας. (?) (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)

Περιεχόμενα

Πρόλογος
Η ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΙΑΚΗ ΑΡΧΗ
Οι ημιαποκηρυγμένες "Θαλασσινές φωνές"
Η επεξεργασία των ποιημάτων στον χρόνο
"Ποίηση 1971-74". Κάτω από το βάρος των επιδράσεων.
"Οι παραχαράχτες". Η υπαρξιακή εμβάθυνση του αδιεξόδου
Ο ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ: ΕΡΩΤΑΣ, ΦΥΛΗ, ΚΟΣΜΟΣ
"Λιβιδώ". Η πρώτη φανέρωση του ευφορικού λυρισμού
"Νύχτα εφημερίας". Η θανατόφοβη επιστροφή στο κατακερματισμένο άτομο
"Η παραλοϊσμένη". Η τρελή γυναίκα που αίρει την ενοχή των ανθρώπων
"Το σώμα της γραφής". Ο έρωτας με το σώμα της γλώσσας-ποίησης
"Γενεαλογία". Η απώλεια της αυθεντικότητας και η αλλοτρίωση του ανθρώπου
Η ΚΑΤΑΔΥΣΗ ΣΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ Η ΑΝΑΔΥΣΗ ΣΤΟ ΦΩΣ
"Οντοφάνεια". Η βύθιση στο ον και η ενοραματική φανέρωσή του
"Η μαγεία της μη διεκδίκησης". Ο οντολογικός δεσμός με τη φύση
"Τα δυσεύρετα χρώματα του τέλους". Αρχή του λόγου οι μεγάλοι πεθαμένοι ποιητές
Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
"Η λήκυθος". "Αυτό είναι παράδεισος"
"Η κοίμηση και η ανάσταση των σωμάτων τον Δομήνικου". Ο ζωγράφος δια χειρός ποιητή
Η ΑΥΣΤΗΡΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ
"Αφημένα ήσυχα στη χλόη". Ξανά στον χωροχρόνο της ιθαγένειας
"Το νερό". Μια αείρροη μεταφορά της ζωής και της ποιητικής δημιουργίας
"Ο μεγάλος ξενώνας". Ο μεγάλος τόπος της πολιτισμένης εξορίας των ανθρώπων
Η ΠΕΖΟΜΟΡΦΗ ΠΟΙΗΣΗ Η ΤΑ ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΠΟΙΗΤΗ
"Το αόρατο πλήθος". Παλινδρομώντας ανάμεσα στον παιδικό παράδεισο και την ενήλικη απώλειά του
"Αφηγήματα ενός ψυχιάτρου". Ο θεράπων ασθενής και τα πρόσωπα των ψυχικών εκτροπών
Επίλογος