ΤΑ ΕΠΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΚΩΦΩΣΗΣ

Παρουσίαση

"Αγαπητοί φίλοι που βρίσκεστε σήμερα εδώ, θεωρώ πως πλέον έχετε όλοι κατανοήσει ότι η κώφωση σήμερα, το 2030, δεν μπορεί να έχει τα ίδια χαρακτηριστικά που είχε στο παρελθόν. Είμαστε εδώ μαζεμένοι όλοι όσοι αντιπροσωπεύουμε και τους επτά διαφορετικούς δρόμους που μπορούσε να έχει ο καθένας μας μεγαλώνοντας. Ας μου επιτραπεί να μας ονομάσω "τα επτά πρόσωπα της κώφωσης", μια και είμαι κι εγώ ένας από τους επτά αντιπροσώπους που ο αιώνας μας επιφύλαξε να υπάρχουν.
Ο κόσμος άλλαξε πολύ από τη δική σας γενιά. Στα δικά σας τα χρόνια, στον εικοστό αιώνα, η κώφωση ήταν μια μεγάλη αναπηρία κι ο καθένας από σας προσάρμοσε τη ζωή του ανάλογα με τις επικοινωνιακές του δυνατότητες και προτιμήσεις. Μπορώ λοιπόν να σας κατανοήσω όλους, μα σας ζητώ να κατανοήσετε κι εσείς εμάς.
Για μας η κώφωση δεν είναι πια αναπηρία. Το ίδιο -κι ακόμα καλύτερα- ισχύει για όσους είναι τώρα παιδιά και όσους θα γεννηθούν στο μέλλον. Τώρα πια οι νέοι μας είναι βαρήκοοι, οι κωφοί δεν υπάρχουν πλέον. Εσείς που γεννηθήκατε πριν από το 2000 είστε οι τελευταίοι εκπρόσωποι αυτής της αναπηρίας, της κώφωσης". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Στο εξώφυλλο του βιβλίου της Σοφίας Κολοτούρου "Τα επτά πρόσωπα της κώφωσης" (Εκδόσεις Gutenberg) δεσπόζει η περίφημη αυτοπροσωπογραφία του Βαν Γκογκ με το ακρωτηριασμένο του αυτί.
Για εκείνους ωστόσο που περιπλανώνται εκ γενετής στο βασίλειο της σιωπής ή μπήκαν απροσδόκητα σε κάποιο σημείο της ζωής τους, δεν υπήρξε ποτέ δικαίωμα επιλογής, παρά μόνο η ανάγκη επιβίωσης σε μια δύσκολη πραγματικότητα.
Με επτά ευφάνταστες ιστορίες που άπτονται εντούτοις της πραγματικότητας, η Σοφία Κολοτούρου μάς φέρνει εγγύτερα στον κόσμο των κωφών. Στο βιβλίο της περιγράφει σημαντικές πτυχές από την καθημερινότητα αυτής της ιδιαίτερης κοινότητας, που φαντάζει ακόμη και σήμερα για αρκετούς περίκλειστη και ώς ένα σημείο δαιμονοποιημένη. Επτά κείμενα, διαλέξεις ενός φανταστικού συνεδρίου, που τοποθετούνται χρονικά στο έτος 2030 και μας καθιστούν κοινωνούς των προβλημάτων και κυρίως του ψυχισμού των ατόμων με αναπηρία στην ακοή. Αυτή η χρονική μετατόπιση, η απομάκρυνση από το παρόν, μας παραπέμπει σε μια υποθετική συνθήκη που γίνεται αντιληπτή στον αναγνώστη ως το ευκταίο και επιθυμητό. Μια ιδανική Πολιτεία στην οποία οι κωφοί θα "εισακούονται". Το εν λόγω ευφυές χρονικό τέχνασμα παρέχει στη συγγραφέα τη δυνατότητα να μιλήσει για το παρόν με όρους παρελθόντος, υπαινισσόμενη με αυτό τον τρόπο ότι τα προβλήματα, αν και έχουν περιοριστεί, παραμένουν εντούτοις αρκετά.
Το ότι είναι η ίδια μεταγλωσσικά κωφή -μια διάκριση που εξηγεί και στο βιβλίο της και συνίσταται ουσιαστικά στο γεγονός ότι έχασε την ακοή της σε ηλικία τεσσάρων ετών και ως εκ τούτου έχει ικανότητα ομιλίας- δεν της στέρησε τη δυνατότητα να διακριθεί ως γιατρός, ποιήτρια, συγγραφέας και ακτιβίστρια.
Οι ιστορίες του βιβλίου δεν περιορίζονται στην παρουσίαση των κωφών με το στερεότυπο χαρακτηρισμό του παθόντος αλλά τους θέτει και στην αντίπερα όχθη. Στο γεγονός δηλαδή ότι σε ορισμένες περιπτώσεις αντιλαμβάνονται τους ακούοντες ως μία διαφορετικότητα απειλητική, ή ακόμη χειρότερα σαν έναν κόσμο "παράξενο και τρομακτικό", απόρροια φυσικά της αντιμετώπισης που έχουν τύχει οι ίδιοι στο παρελθόν. (Από το κείμενο "Η τέχνη να αφουγκράζεσαι", του Γιάννη Ε. Στάμου, στην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ", 13/8/13)

Περιεχόμενα

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ
- Τα πράγματα δεν είχαν όνομα
Αφηγείται ο Γιάννης Ιωάννου
- Κωφοί με κάπα κεφαλαίο
Αφηγείται η Γιώτα Παπαδοπούλου
- Η κληρονομική κώφωση
Γράφει η Βενετία Παλαιολόγου
- Ο ήσυχος κόσμος των χρωμάτων
Αφηγείται ο Βασίλης Ζωγράφος
- Η μεταγλωσσική κώφωση
Γράφει η Αδαμαντίνα Κωστογιάννη
- Κώφωση, μια πρώην αναπηρία
Αφηγείται ο Αλέξανδρος Νικολάου
- Το κοχλιακό εμφύτευμα
Αφηγείται ο Δημοσθένης Αντωνόπουλος
ΣΥΝΕΔΡΙΟ
- CODA: Ανάμεσα σε δύο κόσμους
Η εισήγηση της Δανάης Ιωάννου
- Κώφωση: ιστορική ανασκόπηση
Η εισήγηση της Δανάης Ιωάννου
- "Το Νησί των Κωφών"
Μια πρόταση του σκηνοθέτη Αλέξανδρου Νικολάου
Η ολοκλήρωση του συνεδρίου
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
Μνήμες από το Συνέδριο για την Κώφωση στον 21ο αιώνα
Αφηγείται η Kellen Heller
Βιβλιογραφικές αναφορές