Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΣΠΡΑ

Παρουσίαση

Το πρώτο μυθιστόρημα της αισθηματικής λογοτεχνίας μυστηρίου (sensation novel), ένα έργο που συνδυάζει τις συγκινήσεις της μεσαιωνικής λογοτεχνίας με τον ψυχολογικό ρεαλισμό μιας σύγχρονης θεματογραφίας και μεταφέρει τον έρωτα αλλά και τη φρίκη του μεσαιωνικού μυθιστορήματος στα σαλόνια μιας μεσοαστικής βικτοριανής Αγγλίας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Σήμερα, με την εμπειρία που διαθέτουμε, μετά από τόσες αστυνομικές σειρές που έχουμε δει, και τόσα θρίλερ και νουάρ που έχουμε διαβάσει, μπορούμε να εντοπίσουμε τη μαστοριά στην κατασκευή της πλοκής, την καινοτομία στη δομή με την εναλλαγή των αφηγητών που ο Κόλλινς αποτόλμησε ήδη στα μέσα του δεκάτου ενάτου αιώνα. Ο κάθε αφηγητής πιάνει το νήμα από διαφορετικό σημείο, δίνοντάς μας όχι μόνο μια διαφορετική οπτική, αλλά διαλευκαίνοντας ο καθένας διαφορετικό σημείο της ιστορίας, και, ταυτόχρονα, αφήνοντας άλυτα κάποια κεντρικά μυστήρια, κάνοντας τον αναγνώστη να υποθέτει, να αναρωτιέται και να στοιχηματίζει... Η μαστοριά στη δημιουργία σασπένς, η ευκολία του στο να αποτυπώνει την σκοτεινή πλευρά όλων σχεδόν των χαρακτήρων, μάς κάνει να αναρωτιόμαστε - ακόμα και σήμερα - τι είναι αυτό, πέρα από την εθιστική πλοκή, που αποσπά το ενδιαφέρον των αναγνωστών.
Νομίζω πως το πιο κρίσιμο από τα θέματα του μυθιστορήματος είναι το θέμα της "κατασκευής" της ταυτότητας κι αυτό είναι που καθιστά το μυθιστόρημα επίκαιρο, αυτός είναι ο λόγος που βρίσκει απήχηση και στους σύγχρονους αναγνώστες. Το θέμα της ταυτότητας όχι μόνο δεν έχει εξαντληθεί, αλλά σήμερα με την κυριαρχία των κοινωνικών δικτύων είναι πιο "καυτό" από ποτέ: όχι μόνο για τη διαδικασία της κατασκευής μιας πλαστής ταυτότητας (όλοι ξέρουμε την ευκολία με την οποία μπορεί να υιοθετήσει κάποιος όποιο προσωπείο θέλει και να εμφανιστεί στον κόσμο του διαδικτύου), αλλά και το πόσο εύκολα μπορεί η ταυτότητα να αποσπαστεί και να επινοηθεί μια εντελώς διαφορετική ιστορία ή να χρησιμοποιηθεί προς όφελος αγνώστων. Επίσης, η ευκολία με την οποία μπορεί κανείς να "στήσει" ένα προφίλ, να υποκλέψει χαρακτηριστικά και πληροφορίες και να συνθέσει το δικό του αφήγημα για τον άλλον, ελλοχεύει τον κίνδυνο να βρεθεί κανείς χωρίς ταυτότητα και ιστορία. Στο μυθιστόρημα βλέπουμε πως οι ταυτότητες εύκολα χάνονται και επινοούνται εκ νέου.
Το θέμα της γνησιότητας και της μοναδικότητας της ταυτότητάς μας και η ιδέα πως αυτή μάς ανήκει δικαιωματικά, επειδή γεννηθήκαμε σε έναν τόπο από συγκριμένους γονείς, εδώ αμφισβητείται. Η ταυτότητα μπορεί να είναι προϊόν τού τι άλλοι πιστεύουν για μας ή ακόμα χειρότερα το τι τους εξυπηρετεί να πιστεύουν, η γνησιότητα είναι η πιο ευάλωτη ιδιότητα, καθώς τα φαινόμενα μπορεί μεν να απατούν, αλλά σε έναν κόσμο όπου κυριαρχεί η απάτη, δεν υπάρχει τρόπος να αμυνθείς. (Αργυρώ Μαντόγλου, bookpress.gr, 19/12/2016)