ΓΙΑ ΣΙΚΙΝΟ, ΑΝΑΦΗ, ΑΜΟΡΓΟ

Παρουσίαση

"Όσα ταξίδια έκανε στη γη
ήταν με το άλογό του.
Όταν κάποτε ρώτησα πώς είναι η θάλασσα
άφησε το αλέτρι από τα χέρια του
μού έδειξε τον ουρανό.
Εφτά χρονώ αντίκρισα τη θάλασσα
μα ο καλός μου ζευγολάτης κατέβηκε
κούρος αρχαϊκός
βαθιά μέσα στα χώματα που όργωνε
με δυνατό ζευγάρι
βόδι και άλογο.
Και δεν αντίκρισε ποτέ τη θάλασσα."

Η ποιήτρια, όπως συμβαίνει στη μοντέρνα ποίηση, προβάλλει τις ενδόμυχές της συγκινήσεις, αλλά επιτυγχάνει να συναντήσει τον αναγνώστη στην προβολή και των δικών του συγκινήσεων. Συνομιλεί με τους μείζονες εκπροσώπους της ποίησής μας, αλλά και τους ήσσονες ("οι πιο πικροί ελάσσονες / εκείνοι με συντρόφεψαν"), με την οικειότητα της βαθιάς γνωριμίας μαζί τους που έχει υπολογίσει μέτρα και σταθμά και γι' αυτό ο ιδιαίτερός της λόγος ακούγεται πλήρως αποδεκτός και από εκείνους οικείος, βιωμένος, συντροφευμένος με όλες αυτές τις φωνές σε κύματα και αρμυρίκια.
Η ανθρωπογεωγραφία των νησιών του Αρχιπελάγους συμπυκνωμένη στους στίχους της "Γνωρίζω μόνο ότι [το αιγαίον φως] με τεχνοτροπία βυζαντινή τα δειλινά / αγιογραφεί τους βράχους" δεν μπορεί να ιδωθεί χωρίς το κόκκινο που δεν είναι από το λιόγερμα, αλλά που και πάλι "στις μέρες μας είναι αίμα", κατά τον λόγο του Γιάννη Ρίτσου. Δεν γίνεται αλλιώς "ακταιωρός" και στο τέλος της ποιητικής της συλλογής η Γιώτα Αργυροπούλου επισημαίνει ότι "Στα νηολόγια του καιρού / ανθίζει το μελάνι". (ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΚΟΥΡΟΥ-ΧΡΟΝΗ, bookpress.gr, 30/9/2017)

Περιεχόμενα

ΑΚΤΑΙΩΡΟΣ
Εφτά χρονώ αντίκρισα τη θάλασσα
Ανάληψη
Δελφίνια
Νησί
Ι, II, III
Χώρα
Τάματα και αντίδωρα
[Ηλιοκαείς αγαπημένοι βράχοι]
[Ηλιοκαμένοι έφηβοι]
[Εδώ - εκεί στα βράχια]
[Ο έρωτας πυρπόλησε τη νιότη τους κατάκαρδα]
[Ηλιώτες βράχοι]
[Φτάνει πια η γαλάζια αιθρία του Αιγαίου]
[Τί θέλω εγώ με το αιγαίον φως;]
[Τί ξέρω εγώ από το αιγαίον φως;]
[Κι αν ζήλεψα την Μαρία Καλογεροπούλου]
ΑΠΟΠΛΟΥΣ
Απόπλους 1987
Πάρε το μηδέν
Ι, II, III
Φολέγανδρος
Αστυπάλαια
Νάξος
Ανεμοτάφια Ικαριάς
Χίος
Λέσβος Αιολίς
Αμοργός
Ι, II, Μελτέμι
Στην Πάτμο - κοιτάζοντας τη Χώρα
Αύγουστος με φεγγάρι, στο μπαλκόνι της
Σοκάκι στο νησί
Απόπλους 2017
Ι, II
Λεύκες Πάρου
Γειτονιές του Αρχίλοχου
Στο καφενείο "Η ωραία πλατεία"
Ειδώλιο και κόρη
ΣΑΝ ΦΟΥΣΚΟΘΑΛΑΣΣΙΑ
Στην προκυμαία
Στο κατάστρωμα
[Ο αναπαλμός του κύματος]
[Δεν ξέρω που θαφτήκανε οι πλανήτες]
[Δεν ξέρω που θαφτήκαν τα παιδιά]
[Δεν είχαν δει ποτέ τη θάλασσα]
[Σαρανταπέντε κύματα]
[Σαν φουσκοθαλασσιά]
Σημειώσεις
Πρώτες δημοσιεύσεις