Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΥ

Παρουσίαση

Η σκέψη του Ηρακλείτου εμφανίζεται στην ιστορία του ελληνικού στοχασμού ως ένα παράδοξο φαινόμενο, γιατί η δομή της είναι εξαιρετικά ιδιότυπη. Πρόκειται για μια πολύγραμμη εσωτερική γραφή που δεν κινείται μονοδιάστατα σε ευθείες γραμμές αλλά σε λοξές που πλέκονται μεταξύ τους και σχηματίζουν θυσάνους. Ο Πλάτων απεικονίζει τη σκέψη του φιλοσόφου ως μια βροχή από βέλη που εκτοξεύονται σαν από φαρέτρα. Ο Ηράκλειτος επιζητεί να εξερευνήσει το κρυμμένο βάθος των πραγμάτων και να μας μυήσει στην αλήθεια. Η σχέση του με την αλήθεια έχει ένα ξεχωριστό νόημα: η αλήθεια δεν κατοικεί σε φωτεινούς τόπους, μονάχα στο σκοτάδι ανευρίσκεται και για να την ανακαλύψει κανείς πρέπει να έχει αναμμένο το φως της άγρυπνης συνείδησής του. Τα αποσπάσματα του Ηρακλείτου είναι πυκνές και σκοτεινές αποφάνσεις που δεν επαναπαύουν αλλά κεντρίζουν συνεχώς το πνεύμα μας. Ο ηρακλείτειος λόγος δεν αποκαλύπτει αλλά ούτε και αποκρύπτει τίποτε - υπαινίσσεται μόνον, όπως ο άναξ του μαντείου των Δελφών, ο οποίος "ούτε λέγει ούτε κρύπτει, αλλά σημαίνει". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Πρόλογος
Εισαγωγή
Θέμα 1. Θάνατος - ύπνος
Θέμα 2. Θάνατος - γένεσις
Θέμα 3. Θάνατος - ζωή
Θέμα 4. Θάνατος - αθανασία
Γενικές παρατηρήσεις
Βιβλιογραφία
Zussammenfassung
Ευρετήριο