Ο χρόνος είναι μάνα

Παρουσίαση

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΟΣ
Όποτε με ρωτάνε πώς είναι, τους λέω
φαντάσου να γεννιέσαι σ' ένα φλεγόμενο άσυλο
ανιάτων. Καθώς οι συγγενείς μου έλιωναν, στάθηκα στο
ένα πόδι, σήκωσα τα χέρια, έκλεισα τα μάτια κα σκεφτόμουν
δέντρο δέντρο δέντρο όσο ο θάνατος με προσπερνούσε - άθικτος.
Δεν ήξερα ότι ο θεός έβλεπε
σ' εμάς μια αποτυχημένη
απόπειρα για παράδεισο. Δεν ήξερα ότι τα μάτια μου είχαν τρεις
αποχρώσεις του λευκού μα μόνο μία εικόνα
της μάνας μου. (Από την έκδοση)

Περιεχόμενα

Ο ταύρος
Αγαπημένε μου Peter
Γυμνή βουτιά
Όμορφος κοντός χαμένος
Βρε παιδιά
Αγαπημένη μου Sara
Αμερικανικός θρύλος
Ο τελευταίος δεινόσαυρος
Καλά ξυπνητούρια
Η τελευταία Βασίλισσα του χορού στην Ανταρκτική
Αγαπητέ μου Τ
Ακρογιάλι
Ούτε καν
Ιστορικό στην Amazon μιας πρώην υπαλλήλου σε νυχάδικο
Τίποτα
Περισυλλέκτες
Kunstlerroman
Λόγοι να μείνω
Ars Poetica ως ο Δημιουργός
Παιδικό καράβι
To punctum
Πες κάτι καλό
Κανείς δεν ξέρει που πέφτει ο παράδεισος
Σχεδόν ανθρώπινα
Αγαπημένη μου Rose
Ξυλουργική στο τέλος του κόσμου
Σημειώσεις
Ευχαριστίες
Ευχαριστίες του μεταφραστή