Αιματοβαμμένος μεσημβρινός ή το δειλινό κοκκίνισμα στη δύση

Παρουσίαση

Ο αναγνώστης του Αιματοβαμμένου μεσημβρινού θα δεχτεί ένα χαστούκι στο πρόσωπο" (The New York Times). "Κανείς άλλος Αμερικανός μυθιστοριογράφος δεν μας έχει δώσει ένα τόσο δυνατό και αλησμόνητο βιβλίο όσο τον Αιματοβαμμένο μεσημβρινό" (Harold Bloom).
Ένας δεκατετράχρονος από το Τενεσί, που αναφέρεται απλώς ως το παιδί, περιπλανιέται στα σύνορα του Τέξας με το Μεξικό στα μέσα του 19ου αιώνα. Όταν θα συναντηθεί με την διαβόητη συμμορία Γκλάντον, θα γίνει μάρτυρας απίστευτων ωμοτήτων που θα τον οδηγήσουν σε μια οδυνηρή καταβύθιση στα απώτατα όρια της ανθρώπινης φρίκης. Οι περιοχές όπου ζούσαν οι αυτόχθονες μετατρέπονται σε κόλαση και σ' αυτό το ανελέητο κυνήγι των Ινδιάνων πρωτοστατεί ο διαβολικός δικαστής: επιβλητικός, πολυμαθής και άκρως φιλοσοφημένος, ενσαρκώνει ωστόσο τα πιο βίαια ένστικτα του ανθρώπου. Το έπος της αμερικανικής λογοτεχνίας σε νέα μετάφραση! (Από τον εκδότη)

«αυτό δεν είναι ένα Αμερικανικό Μυθιστόρημα (Μεγάλο ή Μικρό). Κανένα κορυφαίο έργο τέχνης δεν περιορίζεται σε σύνορα και έθνη, αν και φυσικά ξεκινά την πορεία του με οικείους στον συγγραφέα του κώδικες, σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο. Από εκεί και μετά γίνεται κτήμα των απανταχού αναγνωστών που ανακαλύπτουν ή όχι εκεί τον εαυτό τους. Στη λογική αυτή το πρώτο επίπεδο της γενοκτονίας των γηγενών από τους Αμερικανούς και τους Μεξικάνους (ναι, κι αυτοί υπήρξαν τέτοιοι) αποτελεί απλώς το έναυσμα. Ο Μεσημβρινός δεν είναι ένα βιβλίο καταγραφής και αποκατάστασης αλήθειας ή ιστορικής αδικίας που - βολικά για τον μη Αμερικανό αναγνώστη που αρέσκεται να νιώθει αθώος - απευθύνεται στους Αμερικανούς. Και βέβαια δεν ανήκει στο είδος του Γουέστερν (άλλη βολική ταμπέλα για τις πωλήσεις), αλλά στο φιλοσοφικό/υπαρξιακό είδος. Το βιβλίο μιλάει, όπως κάθε σημαντικό έργο τέχνης, για τη ανθρώπινη κατάσταση, τουλάχιστον για τη σκοτεινή πλευρά της. Εφόσον ο αναγνώστης δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει και προτιμά την ταμπέλα του «Αμερικανικού μυθιστορήματος», δική του η οκνηρία, δική του η τυφλότητα». [Φώτης Καραμπεσίνης, bookpress.gr 26/04/2024]