ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ)

To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:

Κριτικές για το προϊόν

Το βιβλίο σε γενικές γραμμές είναι καλό και σαφώς θεωρείται κλασικό πόνημα Μακροοικονομικής . Προτιμήστε όμως το βιβλίο του Κρούγκμαν- Μακροοικονομική και εκείνο του Μάνκιου- αρχές οικονομικής θεωρίας με αναφορά στις ευρωπαϊκές οικονομίες. Για έναν οικονομολόγο σαφώς και δεν πρέπει να λείπει από την βιβλιοθήκη του το έργο του Samuelson. Όμως επειδή το γράψιμο του είναι σχετικά πιο δύσκολο , ο μεταφραστής έπεσε στην παγίδα να κάνει ακριβή μετάφραση ενώ σε τέτοιες περιπτώσεις θα πρέπει να επιτρέπεται η πιο ελεύθερη μετάφραση ώστε να αποδοθούν καλύτερα τα νοήματα . Από εμένα τρία αστεράκια στο συγκεκριμένο βιβλίο, τέσσερα αστεράκια στου Μάνκιου και 5 αστεράκια στου Κρούγκμαν.

Για πολλά χρόνια το δίτομο έργο του νομπελίστα καθηγητή Samuelson και του Nordhaus, αποτελούσε βασικό διδακτικό εγχειρίδιο σε πολλά τμήματα κοινωνικών επιστημών. Ακόμα αποτελεί απαραίτητο ανάγνωσμα σε βιβλιογραφίες. Από το έργο έχουν αφαιρεθεί τα μαρξιστικά οικονομικά και έχει επανεκδοθεί πολλές φορές. Στις μέρες μας κυκλοφορούν καινούριες δουλειές, άλλες πιο παλιές, όπως του Mankiw, άλλες πιο σύγχρονες όπως του Stiglitz.
Ο πρώτος τόμος μελετά τη Μικροοικονομική, δηλαδή τη συμπεριφορά μεμονωμένων δρώντων της οικονομίας, όπως, π.χ., επιχειρήσεων και καταναλωτών, ο δεύτερος τόμος μελετά τη συνολική συμπεριφορά της οικονομίας (Μακροοικονομική).
Αυτό το δίτομο έργο δεν απευθύνεται ακριβώς σε αρχάριους, αλλά σε πρωτοετείς φοιτητές κοινωνικών επιστημών. Η κατεύθυνσή του είναι αυτή της κλασικής σχολής. Είναι ωραία γραμμένο και σχεδιασμένο, με παράθεση παραδειγμάτων, πινάκων, διαγραμμάτων, μαθηματικών όταν αυτό επιβάλλεται και, σε κάθε κεφάλαιό του, βρίσκουμε στο τέλος μια περίληψη.
Θεωρείται από τα καλύτερα έργα οικονομίας. Έχω διαβάσει τον κάθε πολυσέλιδο τόμο από δύο φορές και με έχει βοηθήσει στον τρόπο να σκέφτομαι την οικονομική ζωή και την επιστήμη. Το έργο παραμένει απαιτητικό. Παρά τη θεωρία, η οποία δεν απουσιάζει, δεν είναι τόσο σφαιρικό στις αντιλήψεις, όπως θα το επιθυμούσα. Περιχαρακώνεται κυρίως γύρω από τη νεοκλασική σχολή σκέψης, που συνιστά «δόγμα» στα πανεπιστήμια της Δύσης.