Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ

Παρουσίαση

Έτσι έγιναν τα γεγονότα, φίλε μου, και δεν ξέρω αν θ' αντιλέγεις. Ένας είναι και μοναδικός ο κόσμος τούτος, ο κόσμος που μας δόθηκε να ζούμε από την φύση και της δοθήκαμε κι εμείς, άνθρωποι θνητοί μαζί με τους θεούς μας, συντρόφους που τους θέλαμε, τον δρόμο δήθεν να μας δείχνουν κάποιες φορές. Μάθαμε, λοιπόν, στον κόσμο τούτο άνθρωποι και θεοί μαζί να ζούμε, να δημιουργούμε και να πεθαίνουμε, να πονάμε και να ξαναγεννιόμαστε, να προδίδουμε και να εκδικούμαστε. Την ελευθερία, όμως, ν' αναζητούμε, όταν υποπτευόμαστε αυτό που είναι, τουλάχιστον στην σκέψη όσοι μπορούμε, στην άγρια σκληρότητα να ενδίδουμε κάποιες φορές, αλλά και πάλι άνθρωποι, άξιοι του κόσμου τούτου, του δικού μας, να παραμένουμε.
Κι ενώ αυτός ήταν ο τρόπος που γνωρίζαμε, δάσκαλοι φάνηκαν και ιερείς και δίδαξαν αλλιώς την ιστορία. Ο κόσμος τούτος, είπαν, δεν είναι δικός μας, των ανθρώπων. Κόσμος τιμωρίας είναι και καταδίκης, ενδιάμεσος κόσμος δοκιμασίας, όπου κρινόμαστε εάν θα κερδίσουμε έναν από τους δύο κόσμους του αιώνα, τον κόσμο του Θεού ή του Διαβόλου. Δεν έχουμε, έλεγαν οι ιερείς και λένε, οι άνθρωποι εμείς κόσμο δικό μας, κατάδικό μας. Ξένοι θα 'μαστε αιώνια στον κόσμο τούτο ή φιλοξενούμενοι στον κόσμο του Θεού, εάν τον αξιωθούμε, στον Παράδεισο ή στην Κόλαση του Σατανά, ενδεχόμενα, εάν στις αδυναμίες και στους φόβους μας ενδώσουμε.
Και όμως, φίλε μου, ο κόσμος τούτος δικός μας είναι, υπέροχος κι ωραίος. Του ανήκουμε και μας ανήκει. Κι άλλον δεν βλέπω πουθενά. Να τον δημιουργούμε κάθε τόσο απ' την αρχή. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

- Άνθρωπος θνητός ή...
ΜΕΡΟΣ 1ο: Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ
Α. ΤΟ "ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ" ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ, ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΤΑΥΤΙΣΕΙΣ
-Το "μεταφυσικό πρόσωπο" του σύγχρονου Έλληνα. Το νόημα ως προσδιοριστικό περιεχόμενο της αντίληψης και του βιώματος "Έλληνας"
-Ταύτιση, σχέσεις προσωπικής ταύτισης και η κοινωνία των "προσώπων-ιδιωτών"
-Σχέσεις προσωπικής ταύτισης με την γη και τα κτήματα, με τα εργαλεία και την διαδικασία της εργασίας, με την σκέψη, τον λόγο και την εκφορά του λόγου
Β. ΤΟ "ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ" ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ, ΤΟ "ΚΡΑΤΟΣ-ΠΡΟΕΣΤΟΣ" ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΤΑΞΕΙΣ
-Η αστική τάξη, η εργατική και οι επιστήμονες. Η εργασία ως "δυσάρεστη υποχρέωση"
-Το "κράτος-προεστός" και ο "θηριώδης-ιδιώτης" Έλληνας
-Προεστοί, πάτρωνες και η "διαχείριση των νόμων"
-Οι κοινωνικές τάξεις και ο "παραδοσιακός αγροτικός κόσμος"
Ο "τρόπος ζωής" και ο "τρόπος παραγωγής αγαθών"
-"Ιστορική και πολιτική μεταφυσικότητα" του προσώπου του σύγχρονου Έλληνα: Ο Ελληνισμός
Γ. Ο "ΘΗΡΙΩΔΗΣ-ΙΔΙΩΤΗΣ" ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
-"Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;..." "Ποιος είναι αυτός που;..." "Δεν θα του δώσω και αξία!..." "Θα του δείξω!..." Το αίσθημα της αυτοαμφισβήτησης και της αυτοαπαξίωσης
-Άτομο και ατομικά διακαιώματα ή προσωπικά-ιδιωτικά συμφέροντα;
-Η "αγνή καρδιά", τα "αληθινά αισθήματα" και η φιλανθρωπία εναντίον του Ανθρωπισμού, του Ορθολογισμού και του Διαφωτισμού
-"Κανένας δεν θέλει το καλό σου!"
"Όλοι για το συμφέρον τους νοιάζονται και μόνον"
Δ. Ο "ΘΗΡΙΩΔΗΣ-ΙΔΙΩΤΗΣ" ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ Η ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ ΑΥΤΑΡΧΙΚΟΤΗΤΑ
-Ο προσωπικός πλούτος και η προσωπική εξουσία ως κυρίαρχοι τρόποι αναγνώρισης και καταξίωσης
-Η εύκολη υποτίμηση του άλλου
-Όλες οι προσωπικές σχέσεις και φιλίες είναι ύποπτες
-Δεσμεύσεις, υποχρεώσεις, εκδουλεύσεις. Η απουσία του ατόμου και του πολίτη
-Η αυταρχικότητα είναι αυτονόητα παντού. Εξουσία, σχέσεις ιδιοποίησης και αυταρχικότητα
-Τα χριστιανικά ορθόδοξα κοσμοθεωρητικά νοήματα ως θεμέλιο της αυτονόητης γενικευμένης αυταρχικότητας
-Η σημαντικότητα του ανθρώπου και οι αρχές της ελευθερίας και της δικαιοσύνης: Ο νόμος
ΜΕΡΟΣ 2ο: Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΩΝ
Α. Η "ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΤΑΞΗ" ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΚΑΙ Η "ΥΛΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ" ΤΟΥ ΝΟΗΜΑΤΟΣ
-Η "φαντασιακή κοινωνική τάξη" του Έλληνα και οι μικρές, καθημερινές, μεταφυσικές του μετουσιώσεις
-Η καθημερινή εμπειρία στην θέση της γνώσης και της επιστήμης
-Και η γλώσσα;
"Με λέξεις κτίζεται η ψυχή και λέξεις είναι"
-Ο αμαρτωλός: Η "υλική" δύναμη των νοημάτων, των αισθημάτων και των συγκινήσεων
Β. Η "ΥΛΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ" ΤΟΥ ΝΟΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΗΛΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΩΜΕΝΟΣ ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ
-Η "υλική δύναμη" του νοήματος και οι σχέσεις ιδιοκτησίας
-Η ιδιοκτησία ως πλούτος ή ως σχέσεις παραγωγής αγαθών;
-Οι ελληνικοί καπιταλιστικοί τρόποι παραγωγής
-Ιδιωτική και δημόσια ιδιοκτησία: Σαφής χωρισμός ή σύγχυση; "Το δημόσιο είναι και δικό μου!"
-Η εργασία, οι σχέσεις εργασίας και το νόημα της ζωής. Η εργασία ως τέχνες και η τέχνη της πολιτικής
-Η ιδιωτικοποίηση της εργασίας στο κράτος [...]
Γ. Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΩΝ. Η ΣΥΓΚΙΝΗΣΙΑΚΗ ΙΣΟΠΕΔΩΤΙΚΗ ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΗΡΩΙΣΜΟΣ
ΜΕΡΟΣ 3ο: Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΩΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΩΣ ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΗ ΑΝΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ (Ένας εκτός προγράμματος απολογισμός)
Α. ΟΙ ΕΞΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΝΕΩΤΕΡΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ "ΕΚΤΟΣ ΕΠΟΧΗΣ"
Β. ΟΙ "ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΦΥΛΕΣ" ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Γ. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΩΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΩΣ "ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΗ ΑΝΑΛΩΣΗ" ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ. Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Δ. ΕΝΑΣ ΕΚΤΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
ΜΕΡΟΣ 4ο: Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΩΣ ΤΕΧΝΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΤΟΥ
Α. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΦΟΝΟΥ. Η ΚΕΚΡΥΜΜΕΝΗ ΙΕΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΦΟΝΟΥ
Β. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΩΣ ΤΕΧΝΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΤΟΥ (Πολιτική και Οικονομία)
Γ. ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΕΣΣΙΑΝΙΣΜΟΣ. Η "ΙΔΑΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ", Η "ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ" ΚΑΙ Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
Δ. Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ