ΕΠΙΝΟΩΝΤΑΣ «ΑΝΤΙΔΟΤΑ»

Παρουσίαση

Με επίκεντρο τη διανοητική εργασία έπρεπε να σκαρώσω εκατόν πενήντα ερωτήσεις και να δώσω επαρκείς απαντήσεις ως προς τα "αντίδοτα" που επινοούμε σήμερα για να βελτιώσουμε τη ζωή μας και, αν μπορούμε, να την αλλάζουμε από τη ρίζα. Με μια προϋπόθεση: το συνολικό κείμενο των ερωταποκρίσεων κάθε τρία χρόνια να επανεξετάζεται και, όπου κρίνεται αναγκαίο, να επιδέχεται καίριες διορθώσεις και όχι απλώς προσθαφαιρέσεις. Είναι κι αυτό που επιβάλλεται να εξυφαίνει τα δικά του "αντίδοτα" κατά τη διάρκεια ελέγχου της θεωρητικής του αντοχής στο κοινωνικό και πολιτικό πεδίο. Και στο μείζον ερώτημα: "γιατί γράφω", η απάντηση είναι μάλλον απερίφραστη: να δημοσιοποιώ τους τρόπους παραγωγής "αντιδότων".
Ίσως χρειάζεται να υπομνήσω ότι το "επινοώ" και το "αντεπινοώ" ή "επανεπινοώ" δεν ευτελίζεται σε ένα σταυρόλεξο θερινής εκτόνωσης. Το "Inventarium" που θα μπορούσε να εξασφαλίζει η "ars inveniendi" συνοψίζει τα αποτελέσματα της ιστορικοκριτικής μεθόδου και δεν περιπίπτει σε πρακτική κάποιου παιδικού παιγνιδιού κατασκευών. Έτσι που το "αντίδοτο" να μην εξουδετερώνει απλώς κάθε βλαπτική ενέργεια της διανοητικής εργασίας (ως "αντιφάρμακο"), αλλά και να συνεπάγεται την εναλλακτική δυνατότητα σχεδιασμού και ανάδυσης μιας κοινωνίας που υπερβαίνει την υπάρχουσα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Η Αφόρμηση
Οι σελίδες που υποβλήθηκαν στο διαγωνισμό
Τι είδους συμβολική αντιβία ασκεί ο "διανοούμενος";
Τι δεν αντιλαμβανόμαστε ακόμη;
Ποια αντιγνωμία κατατίθεται ως προς την "κοινωνία της γνώσης";
Η "απορία" ποιον ξεβολεύει;
Η "καχυποψία" σε τι αντιπαρατίθεται;
Ο "αντιστάρ" λέει ότι δεν τον καταλαβαίνουμε;
Με ποιο "αντί" προσλαμβάνονται οι ιδέες;
Αντιβραχίονας της οικοδομής είναι η "αποδόμηση";
Με ποια αντιβολή καταγράφεται η "παρανάγνωση";
Ποιον εκφοβίζουν οι "ειδικοί";
Πόσο αντιπολιτευτικός είναι ο γραπτός λόγος;
Τι αντιστρατεύεται η "τήβεννος";
Προϋποθέτουν ερμηνευτική αντιπρόταση οι νεοφανείς όροι;
Ποιους αντιφοβίζουν οι "νεολογισμοί";
Πως αντιπαρερχόμαστε τους εξυπνακισμούς;
Υπάρχει αντίβαρο στους "κανόνες";
Εκτυλίσσεται αντιαλκοολική εκστρατεία προς τη "μονοδιάστατη σκέψη";
Τι αντιστέκεται στην "αλλαγή παραδείγματος";
Με τι μπορείτε να αντικαταστήσετε το ομόζυγο αποτέλεσμα του "cogito";
Ποια εκτιμάται ως αντικαταβολή των "προκαταλήψεων";
Η "καθημερινότητα" δρα ως αντιστατικό των "προκαταλήψεων";
Το παρατσούκλι μπορεί να εκτιμηθεί ως αντίφωνο της "καθημερινότητας";
Ποιος αντευεργετεί στην "επικοινωνιακή επάρκεια";
Αποδεικνύεται πιο τολμηρός ο ηλεκτρονικός λόγος;
Πώς προσμετράται η αντιδημοτικότητα της "τηλεοπτικής αγοραφοβίας";
Με ποια αντισώματα μετέχουμε στο "τηλεμάθημα";
Καθημερινά αντιμέτωποι με την τηλεόραση;
Τα κοχύλια αντιμιλούν ή σωπαίνουν;
"Μωρίας εγκώμιον" με αντιπαροχή;
Υπάρχει αντιηλιακό για να εγκαταλείπουμε το "στάδιο του καθρέφτη";
Από ποιον αντικατοπτρισμό μας απαλλάσσει ο αναστοχασμός;
Διακινείται αντιπαροχή για να "υποκρινόμαστε τον αναγνώστη";
Ο "βιβλιοπαρουσιαστής" κυκλοφορεί ως αντιφρονών;
Από το επιχειρείν στρεφόμαστε στο αντιπηκτικό επιχείρημα;
Που στήνουμε το αντίσκηνο για να συλλογιζόμαστε τα όρια;
Έχουν αντισταθμιστικά οφέλη τα απρόοπτα στη ζωή μας;
Είναι αντιστρέψιμες οι "παγίδες";
Ποιο αντιφέγγισμα υπόσχονται οι "οάσεις";
Με ποια διαβρωτικά μέσα εξουδετερώνουμε τον "κατασκευαστή συστημάτων" που κρύβουμε μέσα μας;
Πόσο αντιπροχθεσινή είναι η "πολυτεχνική μόρφωση";
Πότε μπορεί να "αρθεί" η διανοητική εργασία;
Από που ξεκαμπίζουμε το "Σάββατο";
Ποιον αντιμάχεται η σιέστα;
Με ποια πολιτική στάση στέκεσαι όρθιος όλο το εικοσιτετράωρο;
Πόσο αντιιδρωτική αποβαίνει η "κριτική της ιδεολογίας";
Τι αντιολισθητικά μέσα σκαρφίζονται τα "νέα κοινωνικά κινήματα";
Ποιο είναι το αντιγόνο που ευνοεί η "παγκοσμιοποίηση";
Πως θα αντεκδικείται προσεχώς το "έθνος";
Με ποια αντιδάνεια θρέφονται οι τοπικές κοινωνίες;
Ο εμβολιασμός ηθικής και πολιτικής πως αντιπολιτεύεται το "πολιτικό κόστος";
Τι αντισταθμίζει η "πολιτική πολιτισμού" ενός Δήμου;
Πως απορροφούν οι "τοπικές κοινωνίες" τους διανοούμενους;
Ποιο αντιχάρισμα επιφυλάσσει ο "λαός" στους γραμματισμένους;
Ποια ευθεία χαράζει, στο πλαίσιο μιας "τοπιογραφίας", η "ευθύνη";
Τι αντιφοβίζει τους "αναχωρητές";
Τι ωθεί σε πρακτικές "εκτόπισης" του "πολιτισμού";
Σε τι δεν προστατεύουν τα "αντισώματα" τους "ανένταχτους";
Με ποια αντιπληθωριστικά μέτρα ελέγχεται ο "κοινός νους";
Ποια αντικίνητρα ερεθίζουν οι "προκαταλήψεις";
Ποιο είναι το αντισχόλιο στο "πολιτικώς ορθό";
Με ποια αντιπαρασιτικά αναστέλλεται η καταναλωτική γραφή;
Με ποια αντίμετρα περιορίζεται ο "συγκυριογράφος" που θρέφουμε μέσα μας;
Ποιο είναι το αντίτιμο της "ημιμόρφωσης";
Επιδέχεται αντιβίωση η πλήξη;
Εμφανίζεται ως αντιστρεπτή η "ερωτική απελευθέρωση";
Τι συνθέτει τον αντιδραστήρα του "παρόντος" μας;
Παραμένει αντίδωρο η "ιστορική αίσθηση", δηλαδή ως "έκτη αίσθηση" του ανθρώπινου όντος; Ή, ποιος ήταν αυτός που την "άδραξε χωρίς να την αξιοποιήσει";
[...]