ΜΕΤΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Παρουσίαση

[...] Δαιμόνια που εργάζονται σιωπηλά στα Άδυτα των συγχρόνων αμυντικών εθνικών συγκροτήσεων, στις Τάξεις των πολιτικών, στα Εργαστήρια της Κατανομής του Πλούτου των Εθνών και των Ανθρώπων, στα Σπουδαστήρια του Πνεύματος, της Τέχνης και του Πολιτισμού, σε αυτά που ο Μάζης προσφυώς ονομάζει "τέσσερις πυλώνες της ισχύος". Τέσσερις συνιστούσες της ισχύος. Και δεν ξεχνά τον Πυθαγόρα, τον Θαλή και τον Αρχιμήδη: τον κινητοποιεί η μαθηματική του παιδεία στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Αγωνίζεται να κατεβάσει τη φωτιά των Μαθηματικών στην Συστημική του Γεωπολιτική. Επεξεργάζεται τον Γεωγραφικόν Χώρο και τον Γεωγραφικόν Χρόνο. Αναλύει την Χωρικότητα για να συλλάβει τα μυστήριά της. Επεξεργάζεται το υπόδειγμα του χωροχρόνου και δεν εγκαταλείπεται στη βολική, ευέλικτη ανεκτικότητα της μεταμοντέρνας "αφηγήσεως". Με τον τρόπο αυτό η γεωγραφία της ανακατομής της ισχύος, η Γεωπολιτική, καθίσταται το αρχαιότερο λίκνο της ανθρώπινης διανοητικής ζωής. Ο πρωτεϊκός μύθος είναι ο αντικατοπτρισμός της πολυδιάστατης λειτουργίας που εξελίσσεται από προϊστορία σε ιστορία του Ανθρώπου. Η σχετική συμπόρευση της εφεύρεσης των εργαλείων επιβεβαιώνει επίσης ότι ο μύθος καταθέτει περί της εισβολής του Νου στον κόσμο της Φύσεως και του Ανθρώπου. Ο μεταθεωρητικός έλεγχος του Μάζη, στα υποδείγματα μελέτης του διεθνούς γίγνεσθαι, αυτά των Διεθνών Σχέσεων και της Γεωπολιτικής, όπως φαίνεται στο ανά χείρας ογκώδες πόνημα είναι αγωνιώδης και σκληρός. Αγωνίζεται να γίνει πρωτεϊκός, ενώ βεβαιώτατα επιτυγχάνει να 'ναι προμηθεϊκός. (Δημήτρης Νιάνιας, Ομότιμος Καθηγητής Φιλοσοφίας και Ιστορίας των Ιδεών Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Πρόλογος
Εισαγωγή στα Προλεγόμενα
Ζητήματα συγγραφικών Προθέσεων, Ορολογίας, Μεθόδου και Στοχεύσεων:
Περί προθέσεων..., γενικώς
Το ζήτημα της Ορολογίας και των Εννοιών
Το ζήτημα της επιλογής του Corpus του προς κρίση υλικού
Στόχοι
Μεθοδολογία-1: Γενικές θέσεις και θεωρητικές Διευκρινίσεις:
Κριτική στην Κριτική Σχολή της Γεωπολιτικής
Μεθοδολογία-2: Διακριτά σημεία και αυτοπεριορισμοί
Συμβολή του ερευνητή
-Προλεγόμενα:
1. Καθορισμός των θεωρητικών εννοιών του πεδίου της έρευνας. Ο διευρυμένος νεοθετικισμός και ο διεθνολογικός Θετικισμός: Σχέση "εμπεριέχοντος" και "περιεχομένου"
Τα ζητήματα του Συμπεριφορισμού σε σχέση με την Διεπιστημονική Προσέγγιση. Μια μεθοδολογική επανάσταση
Διαμεθοδολογικές πραγματικότητες και συμπεριφορισμός
Πρώιμος (early) και εκλεπτυσμένος (sophisticated) συμπεριφορισμός
Μια ακόμη διαπίστωση για την διεπιστημονική αναγκαιότητα
Διεθνολογικός νεοθετικισμός και συμπεριφορισμός
-Οργάνωση του κειμένου και του στοχαστικού περιεχομένου
Μέρος 1-Εισαγωγή:
Α. Περί των ορισμών και ιδιοτήτων της Επιστήμης και της Επιστημονικής Θεωρίας
Ορισμός της Θεωρίας στο θετικιστικό/νεοθετικιστικό πλαίσιο
Τι αποτελεί "Θεωρία [Διεθνών Σχέσεων]" και ποιοι είναι "οι Νόμοι" της στην αντίστοιχη νεοθετικιστική διεθνολογική προσέγγιση;
Β. Απαραίτητες Θεωρητικές Διευκρινίσεις και Ορισμοί
Τι είναι λοιπόν, ο διευρυμένος νεο-θετικισμός;
Το αίτημα της ποπεριανής διαψευσιμότητας (falsifiability) στο νεοθετικισμό
Η προσπάθεια προσεταιρισμού του κουνιανού στοχασμού από τις κοινωνικές επιστήμες στο πλαίσιο του διευρυμένου νεοθετικισμού
Ο Imre Lakatos και τα ερευνητικά προγράμματα
Ένα μετα-νεοθετικιστικό πρότυπο για τη μελέτη των διεθνών σχέσεων ή μήπως και ό,τι καλύτερο μπορεί να προσφέρει ο νεοθετικισμός;
-Μέρος 2:
Α. Μεταθεωρητική προσέγγιση: το "επιστημολογικούς λειτουργείν" της θεωρητικής προσεγγίσεως των Διεθνών Σχέσεων, στο πλαίσιο του νεοθετικιστικού θεωρητικού αιτήματος
α Γενικώς περί Θεωρίας και των ορισμών της στο Θετικιστικό-νεοθετικιστικό πλαίσιο: αιτήματα για μια "Θεωρία Διεθνών Σχέσεων"
β Ζητήματα Συγκροτήσεως Θεωρίας και Μεθοδολογίας Διεθνών Σχέσεων:
-Αντιπαράθεση μεταξύ "εξηγησιακής" και "κατανοησιαρχικής" μεθόδου στην θεωρητική προσέγγιση στον Τομέα των "Διεθνών Σχέσεων". Η τύχη των αιτημάτων της "Εξηγήσεως (Erklarung)" και της "κατανοήσεως (Verstehen)" στις Διεθνείς Σχέσεις και την Σύγχρονη Γεωπολιτική
-Ορισμός γνωστικού αντικειμένου και Συγκρότηση Θεωρητικού αλγορίθμου. Δεύτερη θεωρητική αδυναμία
-Ορισμός γνωστικού αντικειμένου και αποφυγή εκπληρώσεως του απαιτήματος της Διαψευσιμότητος (falsifiability). Τρίτη θεωρητική αδυναμία
-Επιστημονική Μέθοδος και αδυναμία υπάρξεως γενικής "Θεωρίας Διεθνών Σχέσεων". Τέταρτη θεωρητική αδυναμία, αλλά και πρωτοφανής αντιφατική αποδοχή
-Οι ασύμβατες μεθοδολογικώς, εμπλοκές του "Παραδείγματος" με τις λακατιανές επιστημολογικές δομές. Πέμπτη θεωρητική αδυναμία
-Το κατά Thomas S. Kuhn "Παράδειγμα" και η λανθασμένη χρήση του στη θεωρητική συγκρότηση του τομέα των Διεθνών Σχέσεων. Έκτη θεωρητική αδυναμία
-Ο κανονικισμός ως αναιρετικό στοιχείο της επιστημονικής θεωρητικής υποστάσεως των ρεαλισμού, νεορεαλισμού, φιλελεύθερης και νεοφιλελεύθερης προσέγγισης. Έβδομη θεωρητική Αδυναμία
-Το ζήτημα της πολυσημίας του οντολογικού προσδιορισμού των διεθνολογικών εννοιών και όρων και η εξ αυτού προκύπτουσα αδυναμία τυπολογικής συγκρότησης. Όγδοη [και] θεμελιώδης θεωρητική αδυναμία
-Το ζήτημα της επιλογής της προς μελέτη μονάδας. Ένατη θεωρητική αδυναμία
-Το ζήτημα της αμφιλεγόμενης πολυσημίας της "ταξινόμησης" [...]
-Μέρος 3:
Η τύχη του νεοθετικιστικού θεωρητικού αιτήματος στη Σύγχρονη Συστημική Γεωπολιτική Ανάλυση
-Μέρος 4:
Το γενικότερο αίτημα της διεπιστημονικότητας στην αναζήτηση για μια Θεωρία των Διεθνών Σχέσεων
Η συμβολή της Συστημικής Γεωπολιτικής Αναλύσεως στη μελέτη, δοκιμασία και παραγωγή θεωρητικών διεθνοπολιτικών μεθοδολογιών και ερευνητικών προγραμμάτων
-Γενικώς χρησιμοποιηθείσα Βιβλιογραφία και Αρθρογραφία
Παράρτημα Κειμένων