ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

Παρουσίαση

Κατά τις δύο πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα η λογοτεχνική γενιά διαδραμάτισε ενεργό ρόλο στην αφύπνιση της τουρκικής εθνικής συνείδησης κι έθεσε τις βάσεις διαμορφώνοντας το πνευματικό πλαίσιο της αποκαλούμενης Εθνικής Λογοτεχνίας. Εν συνεχεία, μετά την ίδρυση του τουρκικού κράτους (1923), οι πρωτοπόροι λόγιοι της εθνικής-εθνικιστικής λογοτεχνίας, συνεχίζοντας την συγγραφική παραγωγή τους, προλείαναν και προκαθόρισαν το πεδίο πάνω στο οποίο θεμελιώθηκε η Νέα Τουρκική Λογοτεχνία.
Στον έναν αιώνα ζωής που διανύει, η σύγχρονη τουρκική λογοτεχνία έχει να επιδείξει αξιόλογους εκπροσώπους οι οποίοι έσπασαν τα στενά όρια της πατρίδας τους και κατέκτησαν μία περίοπτη θέση στους κόλπους της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ο ποιητής Ναζίμ Χικμέτ και οι μυθιστοριογράφοι Γιασάρ Κεμάλ και Ορχάν Παμούκ (βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας το 2006) αποτελούν τους κυριότερους πρέσβεις της εξωστρέφειας της τουρκικής λογοτεχνίας. Οι ανωτέρω κορυφαίοι λογοτέχνες είναι και οι πιο γνωστοί στο ευρύτερο ελληνικό αναγνωστικό κοινό. Φυσικά, δεν είναι οι μόνοι αξιόλογοι καλλιτέχνες της νέας τουρκικής γραμματείας, αντιθέτως υπάρχουν εξίσου σημαντικοί συγγραφείς και ποιητές που δεν έτυχαν της δέουσας προσοχής και αναγνώρισης τόσο στην ιδιαίτερη πατρίδα τους όσο και στο εξωτερικό.
Οι τέσσερις τόμοι με τον γενικότερο τίτλο "Ανθολογία της Νέας Τουρκικής Λογοτεχνίας" και με υπότιτλους Μυθιστόρημα, Διήγημα, Ποίηση και Θέατρο αντίστοιχα, περιλαμβάνουν επιλεγμένα έργα, αντιπροσωπευτικά του λογοτεχνικού ρεύματος στο οποίο εντάσσονται. Με την ολοκλήρωση των τεσσάρων αυτών τόμων, το ελληνικό αναγνωστικό κοινό αφενός θα εμπλουτίσει τις γνώσεις του, όσον αφορά την βιβλιογραφία στον χώρο της λογοτεχνίας, καθώς έρχεται σε επαφή και με συγγραφείς που είναι άγνωστοι στην Ελλάδα, κι αφετέρου αποκτά μία σφαιρική εικόνα σχετικά με τις ιδιαιτερότητες, την έκφραση των συναισθημάτων, αλλά και τον τρόπο σκέψης της τουρκικής κοινωνίας, καθώς η λογοτεχνία αποτελεί την αποτύπωση της συνείδησης ενός λαού.
Στο τετράτομο αυτό έργο ο δρ. Μητράρας Αριστοτέλης φιλοξενεί έναν ικανό αριθμό τούρκων λογοτεχνών (περίπου εβδομήντα τον αριθμό), και μέσα από ένα μεγάλο όγκο μεταφρασμένων έργων επιχειρεί να μας παρουσιάσει το πανόραμα της Νέας Τουρκικής Λογοτεχνίας, γεγονός που καθιστά το εγχείρημά του αξιόλογο και αξιέπαινο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Προλογικό σημείωμα του Ι. Θ. Μάζη
Πρόλογος
Εισαγωγή
- Οι εμπνευσθέντες από το έγγυς παρελθόν
Γιαχγιά Κεμάλ Μπεγιατλί
Yahya Kemal Beyatli, 1884-1958
Φαρούκ Ναφίζ Τσαμλίμπελ
Faruk Nafiz Camlibel, 1898-1973
Ορχάν Σεϊφί Ορχόν
Orhan Seyfi Orhon, 1890-1972
Ενίς Μπεχίτς Κόργιουρεκ
Enis Behic Koryurek, 1891 - 1949
- Τάσεις ατομικής εσωστρέφειας
Αχμέτ Χασίμ
(Ahmet Hasim, 1885 - 1949)
Νετζίπ Φαζίλ Κισάκιουρεκ
(Necip Fazil Kisakurek, 1905 - 1983)
- Η ομάδα "Επτά Πυρσοί"
Ζιγιά Οσμάν Σαμπά
(Ziya Osman Saba, 1910 - 1957)
Γιασάρ Ναμπί Ναγίρ
(Yasar Nabi Nayir, 1908 - 1981)
- Εθνικός (εθνικιστικός) ρομαντισμός
Ομέρ Μπεντρεττίν Ουσακλί
(Omer Bedrettin Usakli, 1904 - 1946)
Σουκιουφέ Νιχάλ Μπασάρ
(Sukufe Nihal Basar, 1896 - 1973)
Ζεκί Ομέρ Ντεφνέ
(Zeki Omer Defne, 1903 - 1992)
Χαλιντέ Νουσρέτ Ζορλούτουνα
(Halide Nusret Zorlutuna, 1901 - 1984)
Μπεντρί Ραχμί Εγιούμπογλου
(Bedri Rahmi Eyuboglu, 1913 - 1975)
- Το λογοτεχνικό ρεύμα του κοινωνικού ρεαλισμού
Ναζίμ Χικμέτ
(Nazim Hikmet, 1902 - 1963)
Αττίλα Ιλχάν
(Attila Ilhan, 1925 - 2005)
- Το πρώτο κίνημα της νέας (παράξενης) ποίησης
Ορχάν Βελί Κανίκ
(Orhan Veli Kanik, 1914 - 1950)
Οκτάι Ριφάτ
(Oktay Rifat, 1914 - 1988)
Μελίχ Τζεβντέτ Αντάι
(Melih Cevdet Anday, 1915 - 2003)
- Το δεύτερο κίνημα της νέας (παράξενης) ποίησης
Τζεμάλ Σουρεγιά
(Cemal Sureyya, 1931 - 1990)
Ιλχάν Μπερκ
(Ilhan Berk, 1918 - 2008)
Εντίπ Τζάνσεβερ
(Edip Cansever, 1928 - 1986)
Σεζαΐ Καράκοτς
(Sezai Karakoc, 1933 - ...)
Σαμπαχαττίν Κουντρέτ Ακσάλ
(Sabahattin Kudret Aksal, 1920 - 1993)
- Αναζήτηση της καθαρής ποίησης
Μπεχτσέτ Νετζατίγκιλ
(Behcet Necatigil, 1916 - 1979)
Αχμέτ Χαμντί Τάνπιναρ
(Ahmet Hamdi Tanpinar, 1901 - 1962)
Τζαχίτ Σιτκί Ταραντζί
(Cahit Sitki Taranci, 1990 - 1956)
Αχμέτ Μουχίτ Ντιρανάς
(Ahmet Muhit Ntiranas, 1901 - 1980)
Φαζίλ Χιουσνιού Νταγκλάρτζα
(Fazil Husnu Daglarca, 1914 - 2008)
- Ιδεολογικές τάσεις στην ποίηση την περίοδο 1960 - 1980
- Κοινωνικός - Μαρξιστικός λόγος
Νετζατί Τζουμαλί
(Necati Cumali, 1921 - 2001)
Τζεϊχούν Ατίφ Κανσού
(Ceyhun Atif Kansu, 1919 - 1978)
Τζαν Γιουτζέλ
(Can Yucel, 1926 - 2003)
- Εθνικιστικός λόγος
Γιαβούζ Μπουλέντ Μπακιλέρ
(Yavuz Bulent Bakiler, 1936 - ...)
Μπεκίρ Σιτκί Ερντογάν
(Bekir Sitki Erdogan, 1926 - 2014)
Μπαχαττίν Καράκοτς
(Bahaddin Karakoc, 1930 - ...)
- Ισλαμιστικός λόγος
Ερντέμ Μπεγιαζίτ
(Erdem Beyazit, 1939 - 2008)
Εμπουμπεκίρ Έρογλου
(Ebubekir Eroglu, 1950 - ...
- Αναξάρτητη ατομική έκφραση (1980 - 2000)
Ουμίτ Γιασάρ Ογούζτζαν
(Umit Yasar Oguzcan, 1926 - 1984)
Χιλμί Γιαβούζ
(Hilmi Yavuz, 1936 - ...)
Χαϊντάρ Έργκιουλεν
(Haydar Ergulen, 1956 - ...)
Κιουτσούκ Ισκεντέρ
(Kucuk Iskender, 1964 - ...)
Επίλογος
Ενδεικτική βιβλιογραφία
Ευρετήριο κύριων ονομάτων