ΑΝΝΑ ΚΑΡΕΝΙΝΑ

Παρουσίαση

"Ήμασταν στα 1872. Ήταν μια πολύ περίεργη στιγμή της ζωής μου. Είχα πάψει πια να 'μαι νέος, είχα απορρίψει την παλιά μου ζωή, την άσκοπα σπαταλημένη σε διασκεδάσεις, κι ήθελα να ζήσω αληθινά. Πώς όμως; Δεν είχα πίστη, δεν είχα αγαπήσει κι αγαπηθεί αληθινά... Τότε την είδα για πρώτη φορά από μακριά. Λέγαν πως ήταν η ομορφότερη γυναίκα της Πετρούπολης. Εμένα μου φάνηκε απλά πως κουβάλαγε πάνω της κάτι Μεγάλο, Μοιραίο. Με κοίταξε και μου φάνηκε πως έψαχνε ό,τι κι εγώ: το Απόλυτο. Άρχισα να τη σκέφτομαι συχνά. Σαν ένα πρόσωπο που μπορούσα να του μιλώ όταν κανείς δε με καταλάβαινε. Σαν μια ψυχή που επικοινωνούσε με την ψυχή μου. Τώρα που η ιστορία της ολοκληρώθηκε, νιώθω πως παίρνει τέλος και η δικιά μου. Κι έτσι μπορώ να την πω και σε σας, πριν πάω να τη συναντήσω."


Στις 5 Ιανουαρίου του 1872, στην κεντρική Ρωσία, στο σιδηροδρομικό σταθμό του Γιασένσκι, μια νεαρή γυναίκα, η Άννα Στεπάνοβα, αυτοκτόνησε πέφτοντας μπροστά σ' ένα φορτηγό τρένο. Η έρευνα την οποία έκανε ο αυτοκρατορικός ανακριτής απέδειξε ότι η άτυχη γυναίκα διάλεξε αυτό τον αποτρόπαιο θάνατο γιατί ο εραστής της, ένας πλούσιος γαιοκτήμονας, την εγκατέλειψε για μια καινούρια ερωμένη. Την ημέρα εκείνη διέταξαν οι αρχές να γίνει η αυτοψία του πτώματος σ' ένα υπόστεγο δίπλα στο μικρό σταθμό. Μέσα σ' αυτό το χαμηλό υπόστεγο, το γεμάτο καπνούς, κοντά στο γιατρό και στον αστυνόμο στεκόταν ένας κοντός γεροδεμένος άνθρωπος, με δασιά φρύδια, πυκνή γενειάδα, χοντρή μύτη και λαμπερά αεικίνητα μάτια που παρακολουθούσαν κάθε λεπτομέρεια απ' την ιατρική εξέταση. Αυτός ο άνθρωπος δεν ήταν άλλος από τον Λέοντα Τολστόι, φημισμένο συγγραφέα και μεγαλογαιοκτήμονα της περιοχής Γιάσναγια Πολιάνα, σαν γείτονας ήρθε να παρακολουθήσει τις διαδικασίες της αυτοψίας. Όπως στεκόταν στη γωνία του υπόστεγου, μελετούσε το κορμί αυτής της γοητευτικής γυναίκας που κειτόταν ματωμένο και ακρωτηριασμένο πάνω στο τραπέζι. Ο Τολστόι έμοιαζε σαν να διάβαζε κάτι, σαν να έπαιρνε ένα μάθημα μέσα από τα μεγάλα διεσταλμένα μάτια της. Προσπαθούσε να φανταστεί τη ζωή της: μια ζωή δοσμένη στις αισθησιακές απολαύσεις, που τέλειωσε πρόωρα μ' αυτό το φρικτό τρόπο. Η ηρωίδα του μυθιστορήματος του, η Άννα Καρένινα, ρίχνεται κι αυτή στις γραμμές του τρένου για να βρει το θάνατο επειδή απατήθηκε στον έρωτά της. Δεν μπορεί βέβαια να αρνηθεί κανείς ότι αυτό το περιστατικό, που γράφτηκε με ψιλά γράμματα στις εφημερίδες, αποτέλεσε τη σπίθα που άναψε τη φαντασία του Τολστόι. Γύρισε σπίτι του δυστυχισμένος, το μυαλό του όμως ήταν έτοιμο να δράσει. [...] (Από την έκδοση)

Περιεχόμενα

Συνοπτικό βιογραφικό του Τολστόι
Εισαγωγή από τον Henry Troyat
Το έργο