ΤΟ ΚΡΑΣΙ ΤΟΥ ΓΟΥΣΤΑΥΟΥ

Παρουσίαση

Το «Κρασί του Γουσταύου» δεν είναι μια οινολογική μελέτη. Μολονότι βρέχεται από αρκετή ρετσίνα, πολύ σταφιδίτη, μερικά βαρελάκια βερντέα και πολλά εμβοκάλια κόκκινου και λευκού κρασιού, είναι προϊόν έρευνας ενός ιστορικού, ο οποίος δεν αποκλείεται να είναι και οινόφιλος. Θέμα της είναι μια πρόσληψη, η πρόσληψη της «λόγιας οινοποίησης», της oenologie savante, από τα εμπορικά στρώματα των περιοχών της σταφίδας (Πελοπόννησος και Επτάνησα), και η βήμα το βήμα κατάκτηση της οινικής ωριμότητας, σ' ένα γεωγραφικό χώρο όπου η Ελλάδα έζησε τον δικό της «μαύρο πυρετό». Άλλωστε η Πελοπόννησος ήταν το μεγαλύτερο αμπελουργικό διαμέρισμα της χώρας, τουλάχιστον έως τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)