ΠΕΡΣΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ (ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)

Παρουσίαση

Στις αρχές του 18ου αιώνα δύο Πέρσες, ο Ρίκα και ο Ουσμπέκ, επισκέπτονται την Ευρώπη και στέλνουν γράμματα στους φίλους τους στην Περσία αλλά και στις γυναίκες τους, που τους περιμένουν κλεισμένες μέσα στο σεράι. Η ιστορία έχει μια αναπάντεχη εξέλιξη: απιστίες των γυναικών, ανυπακοή, αυτοκτονία, παράπονα των ευνούχων που τις φρουρούν. Όλα αυτά αναγκάζουν τους δυο φίλους να γυρίσουν στο Ισπαχάν, τερματίζοντας έτσι το ταξίδι τους. Το ξύπνιο και σπινθηροβόλο πνεύμα του Ρίκα και του Ουσμπέκ, απαλλαγμένο από κάθε είδους προκαταλήψεις, αντανακλά με κάποια αφέλεια, αλλά και με μεγάλη απορία, όλες τις εντυπώσεις που τους προξενεί ο δυτικός πολιτισμός και τα παρισινά ήθη. Έτσι, μέσα από τις περιγραφές τους, οι δυο ξένοι σατιρίζουν καθετί που τους ξαφνιάζει σ' αυτή την τόσο αλλιώτικη γι’ αυτούς κοινωνία. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

Το βιβλίο αυτό είναι, όπως είπε και ο Πωλ Βάλερυ, το αποκορύφωμα της ελευθεροστομίας, όπου το μόνο που απασχόλησε κάποια στιγμή το συγγραφέα, ήταν ο κίνδυνος να χάσει την έδρα του στη Γαλλική Ακαδημία. Αλλά και την έδρα κέρδισε, και δόξα απέκτησε, και το βιβλίο του έγινε ανάρπαστο. Την εποχή εκείνη υπήρχε τέτοια ελευθερία πνεύματος, ώστε αυτές οι τόσο τολμηρές και τόσο διάσημες επιστολές να μη σταθούν εμπόδιο στη σταδιοδρομία ενός φιλοσόφου και νομικού όπως ο Μοντεσκιέ. Η υποκρισία, συμπληρώνει ο Βάλερυ, είναι ανάγκη κάθε εποχής, όπου τα πάντα πρέπει να δείχνουν μια απλή όψη, όπου κανείς δεν θέλει να παραδεχτεί τον πολύπλοκο χαρακτήρα της ανθρώπινης φύσης, όπου ο φθόνος για τη δύναμη ή η επιπολαιότητα της κοινής γνώμης επιβάλλει ένα πρότυπο στους ανθρώπους. Κι αυτοί αμέσως χρησιμοποιούν το πρότυπο ως προσωπείο. (Απόσπασμα από τον πρόλογο)