ΟΤΑΝ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ

Παρουσίαση

Όταν τραγουδούσαν τα δέντρα, το πρώτο μυθιστόρημα που έγραψε ο Στρατής Χαβιαράς στην αγγλική γλώσσα, είναι το επικό αφήγημα ενός παιδιού που μεγαλώνει σ' ένα παραθαλάσσιο χωριό της Ελλάδας στα χρόνια της γερμανικής κατοχής. Κανένα από τα έργα που διάβασα πρόσφατα δεν περιγράφει πιο γλαφυρά το θέμα του ηρωισμού και της αντίστασης ή τον αγώνα ενός λαού να σωθεί από το ολοκαύτωμα της δεκαετίας του 1940. Ο συγγραφέας έχει διαρθρώσει το έργο αυτό σε σύντομα επεισόδια. Το λυρικό ταλέντο του είναι τέτοιο, που το κάθε μικρό κεφάλαιο μπορεί να διαβαστεί σαν μια ποιητική ενότητα. Όμως τα επεισόδια διαπνέονται από μια ψυχολογική διεισδυτικότητα και ευαισθησία, καθώς καταγράφουν την ολοένα αυξανόμενη αντίσταση των χαρακτήρων, μέσα σε μια ατμόσφαιρα εξωπραγματικότητας και παράκρουσης επηρεασμένη από τη φοβερή πείνα που γνώρισε η Ελλάδα στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο" (The New York Times Book Review)

"Συγκλονιστικές ιστορίες πολέμου, πείνας, έχθρας, ηρωισμού και θανάτου, τόσο ενδημικές στην Ελλάδα όσο τα ελαιόδεντρα και οι θεοί. Εδώ ο "εχθρός" είναι οι γερμανικές δυνάμεις κατοχής στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Και το μυθιστόρημα του Στρατή Χαβιαρά, για ένα παιδί που μεγαλώνει μέσα σε μια κατάσταση πολιορκίας, είναι τόσο λυρικό και μνημειώδες όσο και τα αρχαία κλασικά έργα στα οποία παραπέμπει" (Newsweek)
"Γεμάτο λυρισμό και πικρή ειρωνεία... οι πράξεις και οι ιδέες των χαρακτήρων θυμίζουν αρχαίες τραγωδίες και μύθους" (The New Yorker)
"Αν διαβάσεις αυτό το βιβλίο τη νύχτα, όπως εγώ, θα εισχωρήσει στα όνειρά σου, ή μάλλον θα κυριεύσει τα όνειρά σου. Παράξενα λιτό, σκληρό και οικείο, αυτό το μικρό εμπνευσμένο μυθιστόρημα συνδυάζει το μύθο και την ιστορία με μια μαγική ροή που δίνει την αίσθηση ότι το αφήγημα αφηγείται μόνο του" (BALTIMORE SUN)
"Μια σειρά ιστοριών, οι πιο πολλές βάναυσες και σκληρές, όμως όλες παράξενα μυθικές, σαν να προέρχονται από κάποια παγανιστική προϊστορία" (THE NEW YORK TIMES)
"Το να πει κανείς αυτό το σπάνιο έργο "μυθιστόρημα" είναι σαν να λέει την
οροφή της Καπέλα Σιξτίνα "εικόνα". Ο παραδοσιακός όρος είναι αδύνατο να προετοιμάσει τον αναγνώστη για την έκπληξη που τον περιμένει στο βιβλίο αυτό, που πρώτα ξεφεύγει από τις γνωστές κατηγορίες κι έπειτα τις ξεπερνάει. Ένα έργο κλασικό της σύγχρονης εποχής" (Los Angeles Times Book Review)