Παρουσίαση
Στο χωριό Βάρεχεμ της Φλάνδρας ξεσπά μια μυστηριώδης επιδημία. Όσο πιο ανεξήγητα είναι τα γεγονότα, τόσο πολλαπλασιάζονται οι αυθαίρετες ερμηνείες. Οι θαμώνες του κεντρικού καφενείου πρωτοστατούν στη φημολογία, θυμίζοντας έναν (κωμικοτραγικό και ταυτόχρονα ηλίθιο) αρχαιοελληνικό χορό, εκφραστή μιας «κοινής λογικής» που ψάχνει πάντα στον «ξένο» το εξιλαστήριο θύμα της. Το βιβλίο «Οι φήμες» βραβεύτηκε με το Αριστείον 1998 για το καλύτερο ευρωπαϊκό μυθιστόρημα της χρονιάς.(ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
Κριτικές για το προϊόν
[21/03/2019] ΓιώργοςΜ. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΒαθμολογία:

[24/07/2014] teokrou. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΟ Ούγκο Κλάους δεν είναι κ πολύ γνωστός στην Ελλάδα, αν και θα έπρεπε, καθώς αποτελούσε έναν σύγχορνο αναγεννησιακό άνθρωπο που έγραφε και πεζογραφία και ποίηση (κυρίως, ποίηση) και ζωγράφιζε, και αποτελεί μία από τις κορυφαίες φωνές του φλαμανδόφωνου Βελγίου. Το συγκεκριμένο βιβλίο θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ως άκρως αντιπροσωπευτικό της έννοιας της 'βελγικότητας', αφού καθρεφτίζει τον χαρακτήρα της φλαμανδικής κοινωνίας, τα άγχη και τους φόβους της, τους σκελετούς στην ντουλάπα, τα συμπλέγματα κ.λπ., δοσμένα με ένα ύφος στριφνό, ειρωνικό, άλλοτε γεμάτο υπονοούενα κι άλλοτε ευθύβολο. Ο Κλάους φέρνει μπροστά στον καθρέφτη τους Φλαμανδούς της δεκαετίας του 1960, και μάλιστα, στην πλέον αντιπροσωπευτική μορφή τους, αυτής των κατοίκων μιας μικρής επαρχιακής κωμόπολης. Σε κάποια σημεία χάνεται λίγο ο μίτος της υπόθεσης, αλλά όχι για πολύ (βοηθάει και το ότι τα κεφάλαια είναι πολύ σύντομα). Η μετάφραση είναι παρά πολύ καλή. Για όσους ενδιαφέρονται να αποκτήσουν μια εικόνα για το επαρχιακό Βέλγιο του 1960 (και, μάλιστα, τη Φλάνδρα, που τότε ήταν πιο φτωχή περιοχή από τη γαλλόφωνη Βαλονία), είναι ένα ενδιαφέρον βιβλίο, ορισμένες εξάρσεις υπαινικτικής γλώσσας που θυμίζει Χένρι Τζέιμς, αλλά και ορισμένες σελίδες ωμού ρεαλισμού που σε επαναφέρουν στην πραγματικότητα. 3 αστεράκια γιατί ελπίζω η Θλίψη του Βελγίου να είναι (ακόμα) καλύτερο.
Βαθμολογία:

Βιβλίο βαθιά πολιτικό,πρωτότυπο μα έντονα ενοχλητικό,αναδεικνύει την σκοτεινή πλευρά της δύσης,την αποικιοκρατία,την ξενοφοβία,τον πόλεμο και τα τραυματικά βιώματα του,μα ταυτόχρονα σχολιάζει τον συντηρητισμό της επαρχίας με όλα τα κακέκτυπα της,όπως ο μικροαστισμός,η κακία,οι προλήψεις,ο φόβος για το ξένο,η αμορφωσιά και η κουτοπονηριά. (http://blindalligator.blogspot.gr/)
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να γράψετε μία κριτική.