Η ΕΔΑΦΙΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (1830-1947)

Παρουσίαση

Τα σύνορα της Ελλάδας θεωρήθηκαν εξαρχής προσωρινά, αφού άφηναν τόσο μεγάλο αριθμό Ελλήνων εκτός. Το αποτέλεσμα ήταν να επικρατήσει η αντίληψη ότι το καινούργιο κράτος θα έπρεπε να είναι κυρίως όργανο συνεχών διεκδικήσεων εδαφικής διεύρυνσης, παρά τα σαθρά οικονομικά του θεμέλια. Ο Ιωάννης Κωλέττης ήταν ο εφευρέτης του όρου Μεγάλη Ιδέα -ενός όρου με όρια εξ ορισμού δυσδιάκριτα. Τα κόμματα και η εκλογική τους πελατεία μπορεί να συμφωνούσαν αορίστως στο στόχο της εδαφικής επέκτασης της Ελλάδας, αλλά δεν μπορούσαν να αποσαφηνίσουν ούτε για ποια και πόση επέκταση μιλούσαν ούτε με ποιον τρόπο θα την πετύχαιναν. Απλώς η έμφαση έφευγε από τη μικρή προβληματική Ελλάδα και επικεντρωνόταν στη μεγάλη διάσπαρτη ελληνική φυλή. Η αοριστία ήταν ανέκαθεν βολική στα χέρια των πολιτικών. Τους επέτρεπε να μη δεσμεύονται με συγκεκριμένα προγράμματα και επιλογές και να μεταθέτουν τη λύση όλων των προβλημάτων στο ασαφές μέλλον. Η στοχοπροσήλωση αυτή αποτέλεσε -μαζί με τη δυσχερή οικονομική κατάσταση και τις αναπόφευκτα κακές ελληνοτουρκικές σχέσεις- τον κυριότερο παράγοντα της κακοδαιμονίας του ασθενούς ελληνικού βασιλείου και της εξάρτησής του από το εξωτερικό. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

Περιεχόμενα

Ευχαριστίες και δικαιολογίες
Πρόλογος (που μπορεί να χρησιμεύσει και ως επίλογος)
«Υπέρ πίστεως και πατρίδος» - Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ (1830-1832)
«Εγκρίσει της Ευρώπης και υπό όρους» - ΤΑ ΕΠΤΑΝΗΣΑ (1864)
«Εύσημον ευταξίας» - Η ΘΕΣΣΑΛΙΑ (1881)
«Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» - Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (1913)
«Εντός της Μακεδονίας αλλά και εκτός» - ΤΟ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΟΥΜΕΝΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ (1913-1920)
«Μόνον δια της γενικεύσεως του αγώνος» - Η ΚΡΗΤΗ (1913)
«Ο ελληνοαλβανικός ''εμφύλιος'' πόλεμος» - Η ΗΠΕΙΡΟΣ (1913)
«Αντίδωρον Βορείου Ηπείρου»' - ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ (1913-1923)
«Το μήλον της ελληνοβουλγαρικής έριδος» - Η ΔΥΤΙΚΗ ΘΡΑΚΗ (1920- 1923)
«Εν ευθέτω χρόνω» - Η ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ (1947)
ΕΠΙΛΟΓΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ