Παρουσίαση
Το σπίτι του τίτλου είναι ένας περίεργος οίκος ανοχής που απευθύνεται σε ηλικιωμένους άντρες - άντρες που έχουν χάσει προ πολλού τον ανδρισμό τους. Πληρώνουν για να περάσουν νύχτες ξαπλωμένοι δίπλα σε πανέμορφες γυμνές παρθένες, κοπέλες που έχουν ναρκωθεί και κοιμούνται έναν «ύπνο που θυμίζει θάνατο». Ο ήρωας, ο εξηνταεφτάχρονος γερο-Εγκούτσι, θα βρεθεί μπλεγμένος σε ένα νοσηρό παιχνίδι μεταξύ μοναξιάς, έρωτα και θανάτου, βιώνοντας την εμπειρία των γηρατειών σαν μια αληθινή τραγωδία. Τρεις ιστορίες από τον μεγάλο νομπελίστα συγγραφέα, τρεις παραβολές για την ανικανότητα του ανθρώπου να ζήσει ολοκληρωμένα τον ερωτισμό που βιώνει, ένα «αριστούργημα εσωτερικότητας» σύμφωνα με την άποψη του άλλου μεγάλου Ιάπωνα συγγραφέα Μισίμα. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:
kelraheb, stamatina evmorfia, kostasa01, DanaiK, manavisgiorgos, Christos Kitsos, iliana_roToν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:
agelikiparask, polyxeni, Husein Alipasas, andkou, koletos, NickKarv, mpratsaki2, blacknarcissus, Stavros86, Ron, cat7fish3, Christos.Alexopoulos, Christos Kitsos, tinoli00, george21gs, ani.rst, geopap1984Κριτικές για το προϊόν
[25/09/2014] Zirene. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΒαθμολογία:
[09/12/2013] AnMakr. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΤο περιβάλλον που περιγράφεται στο βιβλίο είναι λίγο "θανατερό"...Έχει κάτι το μακάβριο η όλη υπόθεση και το δεύτερο μέρο του βιβλίου "ΤΟ ΜΠΡΑΤΣΟ" για μένα ήταν λίγο άκυρο και ακαταλαβίστικο...Δεν με άγγιξε καθόλου η υπόθεση του βιβλίου....Τώρα βέβαια..γούστα είναι αυτά!!!
Βαθμολογία:
[18/11/2013] Homo Faber. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΠήρα το "Σπίτι Των Κοιμισμένων Κοριτσιών" με το φόβο ότι θα είναι ανάγνωσμα για επίδοξους αυτόχειρες, αλλά τελικά το βρήκα θαυμάσιο. Καθόλου καταθλιπτικό, το τονίζω. Η γραφή είναι εξαιρετική, τόσο απολαυστική που αναρωτήθηκα πώς θα είναι στο πρωτότυπο. Τα άλλα δύο διηγήματα δεν μου άρεσαν, ( το "περί ζώων και πουλιών" κάπως καλύτερα), αλλά δεν πειράζει, δεν αγόρασα το βιβλίο γι' αυτά.
Βαθμολογία:
Μου άρεσε αρκετά! Δεν μου έβγαλε την θλίψη των γηρατειών, αντίθετα μια ζήλεια προς το νέο και το όμορφο. Η περιγραφή των κοιμισμένων κοριτσιών καθώς και τα συναισθήματα-αναμνήσεις που δημιουργούσαν στον πρωταγωνιστή ήταν αρκετά λεπτομερείς κάτι που ήταν πολύ θετικό. Τα άλλα δυο μικρότερα διηγήματα: ''το μπράτσο'' δεν μου άρεσε ιδιαίτερα, σε αντίθεση με Το «Περί ζώων και πουλιών» που περιγράφει την μοναξιά και την αποξένωση του ανθρώπου. Θα μου άρεσε ακόμη περισσότερο αν ήταν μεγαλύτερο.
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να γράψετε μία κριτική.