ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
ΣΟΥΡΟΥΝΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣΚωδ. Πολιτείας: 2250-4355
Τιμή Έκδοσης €21.20 | Τιμή Πολιτείας €14.84 | (-30%) |
Κερδίζετε €6.36 |
- Διευκρινίσεις σχετικά με τις τιμές διάθεσης βιβλίων
Παρουσίαση
«Ήταν πριν πολλά χρόνια, τότε που οι άνθρωποι δεν είχαν ακόμα χωριστεί σε πλούσιους και φτωχούς κι όλα πάνω στη γη ήταν μικρά, στενά και λίγα. Tα σπίτια μας ήταν μικρά, τα μαγαζιά ήταν μικρά, η οδός Mουσών ήταν στενή, το κρεβάτι μου ήταν στενό, οι εκκλησίες ήταν μικρές, οι φίλοι μου ήταν μικροί. Kαι τα ρούχα μας ήταν στενά και λίγα, αφού ο παπα-Γιώργης που μας τα 'δινε δε μας μετρούσε με τη μεζούρα. O κόσμος ήταν κι αυτός μικρός κι έπιανε από το δάσος του Σέιχ Σου μέχρι τη θάλασσα του Λευκού Πύργου. H ίδια η γη ήταν τόσο μικρή, που όταν πήγα σχολείο και την είδα πάνω στο τραπέζι του δάσκαλου μπόρεσα να την αγκαλιάσω. Tα αυτοκίνητα και τα αεροπλάνα ήταν τόσο λίγα, που όταν έβλεπες ένα χειροκροτούσες και το κοίταζες μέχρι να χαθεί, γιατί θ' αργούσες πολύ να ξαναδείς άλλο. Tηλέφωνο ούτε ακούγαμε ούτε βλέπαμε. Για να το δει κανείς, έπρεπε να φάει ξύλο. Aν ήταν μικρός, στο γραφείο του διευθυντή του σχολείου αν ήταν μεγάλος, στο γραφείο του διευθυντή της αστυνομίας. Tο φαΐ ήταν τόσο λίγο, που όταν το είχαν οι άνθρωποι μπροστά τους κάνανε το σταυρό τους σαν μπροστά σε εικόνισμα. Kλέφτες δεν υπήρχαν, γιατί οι άνθρωποι δεν είχαν τίποτα να τους κλέψεις. Tο μόνο που έκλεβαν κάθε τόσο τα παλικάρια ήταν καμιά όμορφη κοπέλα, κι αυτό γιατί ο μπαμπάς της τσιγγουνευόταν να τους τη δώσει κι αφού εκείνη προηγουμένως τους είχε κλέψει την καρδιά». (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)2006 ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ "να ένα μήλο"
2006 ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ "ΔΙΑΒΑΖΩ"
Κριτικές για το προϊόν
[25/03/2023] nansipan. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΒαθμολογία:
[20/11/2018] ΓιώργοςΜ. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΟ Αντώνης Σουρούνης γράφει για τα παιδικά του χρόνια στη μετεμφυλιακή Θεσσαλονίκη, κάπου στην οδό Μουσών, και μας παρουσιάζει την οικογένειά του, τους φίλους του και τους γείτονές του, τον δικό του μικρόκοσμο δηλαδή, που είναι γεμάτος ανεμελιά, καθώς οι μοναδικές ανησυχίες του μικρού ήρωα είναι αν και με ποιον τρόπο θα αποκτήσει την πρώτη δερμάτινη μπάλα, αν θα βρει ανταπόκριση στις πρώτες του ερωτικές αναζητήσεις και κυρίως αν θα καταφέρει ποτέ να προφέρει το ρ.
Γελάς, συγκινείσαι, προβληματίζεσαι με την προσπάθεια του ήρωα να καταλάβει τον κόσμο του, έναν κόσμο τόσο διαφορετικό από τον σημερινό, ενώ συγχρόνως σε κατακλύζει η νοσταλγία για τα δικά σου παιδικά χρόνια!
Μου άρεσε το γεγονός ότι ¨ταξίδεψα¨ σε γνωστές περιοχές της Θεσσαλονίκης, όπως είναι το Γεντί Κουλέ, τα Λαδάδικα ή το Σέιχ Σου, καθώς και ότι αυτό έγινε με μια γλώσσα που βασικό της χαρακτηριστικό είναι η έντονη προφορικότητα και ο ρεαλισμός!
Δεν μου άρεσε που στις τελευταίες σελίδες παρουσιάζει πολύ σύντομα το τέλος των δικών του αγαπημένων προσώπων. Δίνει την εντύπωση ότι βιάζεται να τελειώσει το βιβλίο! Επίσης με ενόχλησαν και δυσκόλεψαν την ανάγνωσή μου οι συνεχείς εγκιβωτισμοί (η μία ιστορία μέσα στην άλλη), αλλά και το γεγονός ότι η αφήγηση είναι συνειρμική, η μία σκέψη δηλαδή διαδέχεται την άλλη χωρίς κάποια λογική σειρά! Σε κάποια σημεία, μάλιστα, θεωρώ ότι πλατειάζει υπερβολικά...
Δε νομίζω να αναζητήσω άλλο βιβλίο του συγγραφέα!
Βαθμολογία:
ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ! Όποιος δεν το έχει διαβάσει, να τρέξει να το ρουφήξει. 650 σελίδες που ρέουν σαν νερό, με μια γλώσσα υπέροχη, που θυμίζει Ταχτσή, αλλά τον ξεπερνάει, ο Σουρούνης μάς παρέδωσε ένα υπέροχο λογογράφημα, ένα μνημείο της νεοελληνικής λογοτεχνίας μακριά από ακαδημαϊσμούς, στερεοτυπική γραφή κι επιτηδευμένα μετα-νεωτερικά σχήματα που έχουν μόνο σχήμα, αλλά καθόλου περιεχόμενο. Το αριστούργημα αυτό του Σουρούνη αποτελεί έναν ύμνο στην ελληνική λαλιά, όχι απαραίτητα γλώσσα, στην πλαστικότητά της, στην ικανότητά της με λίγα υλικά (κι ας έχει πολλά περισσότερα στο ντουλάπι της) να περιγράφει ανάγλυφα τη ζωή στη Θεσσαλονίκη του 50 και του 60. Διαβάστε το. Είναι ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ.
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να γράψετε μία κριτική.