Τι είδε η γυναίκα του Λωτ;

To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:

Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:

Κριτικές για το προϊόν

Αμέσως μόλις το διάβασα μου γεννήθηκαν δύο ερωτήματα: Γιατί δεν το είχα διαβάσει μέχρι τώρα, αν και το είχα στα αδιάβαστα πολύ καιρό, και πόση φαντασία διαθέτει αυτή η συγγραφέας;
Πρόκειται για ένα δυστοπικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, αλληγορικό και μυστηριώδες, με πολλά Βιβλικά στοιχεία, χωρίς να έχει όμως θρησκευτικό ή διδακτικό περιεχόμενο.
Η συγγραφέας με επιδέξιο τρόπο χειρίζεται τον Βιβλικό μύθο και δημιουργεί έναν έντονο προβληματισμό σχετικά με την έννοια της ελευθερίας, τους προσωπικούς φόβους, τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, τη δύναμη του χρήματος, τη στάση των ανθρώπων απέναντι στα υλικά αγαθά, την ταξική κοινωνία, την ψυχολογία των μαζών, την εξάρτηση από την εξουσία, τα ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Τίποτα σε αυτό το μυθιστόρημα δεν είναι τυχαίο και πρέπει να δοθεί σημασία και στην παραμικρή λέξη και φράση, καθώς το βιβλίο αποτελεί έναν εγκεφαλικό γρίφο, ένα παζλ που τα κομμάτια - στοιχεία παρουσιάζονται σιγά-σιγά για να ενωθούν στο τέλος.
Πρωτότυπο, έξυπνο, μια πραγματική έκπληξη, που, ίσως, όμως, ξενίσει όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με αυτό το είδος μυθιστορημάτων.

Εξαιρετικό βιβλίο. Πρωτότυπη και ιδιαίτερη πλοκή, ανατρεπτική και μη αναμενόμενη. Για εμένα αυτό το βιβλίο αποτέλεσε μια πολύ ευχάριστη λογοτεχνική έκπληξη για την ελληνική λογοτεχνία των τελευταίων ετών. Σίγουρα θα παρακολουθώ τη συγγραφέα και το έργο της εφεξής.

Διάβασα το "Τι είδε η γυναίκα του Λωτ;" και το βρήκα πολύ καλό. Βρήκα και αρνητικά, αλλά τα θετικά υπερτερούν. Ενώ στην αρχή το καταλαβαίνω, με αυτά που γίνονται, να διαβάζουμε όλες αυτές τις λεπτομέρειες στις επιστολές, μετά γίνεται κουραστικό. Το βρήκα κάπως φλύαρο, δηλαδή, σε κάποια σημεία σαν να μην προχώραγε το βιβλίο. Η γραφή του είναι μέσα στα θετικά αλλά και αρνητικά. Τα κεφάλαια με τον Φιλέα Μπουκ έχουν πολύ καλή γραφή, ήταν και τα αγαπημένα μου. Οι επιστολές είναι κάπως στεγνά και ομοιόμορφα γραμμένες - το δεύτερο το πρόσεξα αμέσως με μια κάποια απορία, η οποία όμως μου λύθηκε. Πολύ θετικό είναι το γεγονός ότι όλα τα χαρακτηριστικά του βιβλίου είναι δομικά υλικά της πλοκής. Είναι φανταστικό αυτό. Είναι ένα βιβλίο ενδιαφέρον, έξυπνο, καλοδουλεμένο. Δεν ξετρελάθηκα, κυρίως γιατί έχει αυτό το ξύλινο ύφος των επιστολών, που δεν είναι το αγαπημένο μου, αλλά πρόκειται για ένα πραγματικά καλό βιβλίο (πολύ καλύτερο από ό,τι περίμενα, σε πράγματα που δεν το περίμενα) και θέλω να διαβάσω κι άλλα της συγγραφέως.