ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ

Παρουσίαση

Σ' ένα από τα πιο όμορφα μέρη της Αγγλίας, το Ντόρσετ, μέσα σ' έναν ιστορικό πύργο, όπου οι νέοι ιδιοκτήτες έχουν δημιουργήσει μια πτέρυγα που λειτουργεί ως κλινική για αισθητικές επεμβάσεις, γίνεται ένα έγκλημα. Μια ασθενής, ρεπόρτερ ειδικευμένη στα σκάνδαλα, η Ρόντα Γκράντουιν, βρίσκεται νεκρή. Ο ταξίαρχος Άνταμ Νταλγκλίς καλείται γι' άλλη μια φορά να εξιχνιάσει ένα έγκλημα του οποίου οι προεκτάσεις και οι επιπτώσεις είναι απρόβλεπτες. Αρχικά, οι ύποπτοι είναι λίγοι και όλοι υπεράνω υποψίας. Όταν όμως ο ταξίαρχος Νταλγκλίς θα αρχίσει να ξετυλίγει το κουβάρι, θα μείνει κι ο ίδιος έκπληκτος από τα τόσα μυστικά και ψέματα που χαρακτηρίζουν αυτή την ιστορία. Ένας δεύτερος μυστηριώδης θάνατος οδηγεί σε δύσβατα μονοπάτια την ιστορία κι ο αναγνώστης, γοητευμένος από το απαράμιλλο λογοτεχνικό ύφος της συγγραφέως, διαπιστώνει γι' άλλη μια φορά πώς σε ένα καλό αστυνομικό μυθιστόρημα το σασπένς συμβιώνει με την πνευματική απόλαυση. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

Η έρευνα οδηγεί τον Νταλγκλίς και τους συνεργάτες του σε μια ιστορία με διαθήκες, χρήματα, ερωτικά πάθη, υιοθεσίες και οικογενειακά μυστικά, που παραπέμπουν στην Άγκαθα Κρίστι. Μόνο που η Τζέιμς έχει κάνει μεγάλα και σημαντικά βήματα από τη μακρινή εποχή της Κρίστι: στα βιβλία της γίνεται λόγος για τη σύγχρονη Αγγλία ("μια Αγγλία που δεν τη γνώριζε πια, μια γη ολόκληρη να έχει γίνει ένας πλανήτης, που ψυχορραγούσε" λέει κάπου η συγγραφέας), χώρα με ποικίλα προβλήματα, της οποίας οι κάτοικοι μπορούν πλέον να δηλώνουν τις εμμονές τους, τις αδυναμίες τους, τις ερωτικές τους προτιμήσεις, που δεν ταιριάζουν με τα κοινά γούστα. Λόγου χάριν, η πιο καλή φίλη της μνηστής του Νταλγκλίς, είναι λεσβία. Η Τζέιμς εναλλάσσοντας τη δράση των ηρώων της, πότε στο Λονδίνο, πότε στο Ντόρσετ, μιλάει για τη σημερινή κοινωνία, για το Σίτι, για τους βιασμούς και την εγκληματικότητα, τους μετανάστες και τις βομβιστικές επιθέσεις, τα κινητά, τους υπολογιστές και το Διαδίκτυο. Διά στόματος του κεντρικού της ήρωα, η Τζέιμς στοχάζεται και φιλοσοφεί: «Ερχόμαστε βίαια στον κόσμο με αίμα και πόνους κι ελάχιστοι από εμάς πεθαίνουν με αξιοπρέπεια...». (ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ, Το Βήμα, 18/7/2010)