ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΣΤΟ ΨΥΓΕΙΟ

Παρουσίαση

"Μπορούσαν να περάσουν μαζί ώρες, αγκαλιασμένοι, χωρίς να λένε λέξη, να είναι ξαπλωμένοι στο κρεβάτι γυμνοί, χωρίς να ερωτοτροπούν ή ν' αλλάζουν θέση. Κι όταν το ρολόι την πίεζε να σηκωθεί, ήταν διατεθειμένη να παραιτηθεί από τον πρωινό καφέ, από το πλύσιμο του προσώπου, από το βούρτσισμα των μαλλιών, για να κερδίσει μερικές στιγμές ακόμα μαζί του. Και όση ώρα κατέβαινε τη σκάλα, περίμενε το λεωφορείο, ήταν στο χώρο εργασίας της, περίμενε τη στιγμή που θα ξαναγύριζε κοντά του, θα γυρνούσε το κλειδί στην πόρτα, κι εκείνος θα ήταν εκεί. Καμία αμφιβολία ή υποψία δεν φώλιαζε μέσα της. Ήταν σίγουρη για την αγάπη τους. Αυτή, που είχε πονέσει ήδη από πολλές απογοητεύσεις, ήξερε πως αυτή η αγάπη δεν θα την προδώσει ποτέ. Τι θα μπορούσε άλλωστε να την απογοητεύσει ξεκλειδώνοντας την πόρτα; Το άδειο διαμέρισμα; Η στείρα βουβαμάρα; Το τίποτα μέσα στα σεντόνια του ανάκατου κρεβατιού;" (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Το κορίτσι στο ψυγείο.
Γενέθλια.
Δεν είναι άνθρωποι.
Η θρεπτική αξία του ονείρου
Αίθουσα αναμονής.
Τέρας στο τάβλι
Χουμπέζα
Μπούμερανγκ
Γιορντάν.
Ο χυμός των μύθων.
Η πλάκα.
Γιούλια
Εγώ και η Ανέτ πηδιόμαστε στην Κόλαση
Ο Ρεχάμιμ και ο Σκουληκάνθρωπος - Μια άθλια ιστορία
Ο Αρκάντι Χιλούα ταξιδεύει με το λεωφορείο νούμερο πέντε
Όχι πολιτικά.
Άραβας με μουστάκι
Ενενήντα
Ο Θεός Νάνος
Μισερό Σέντερ
Σαν τις νυχτερίδες
Ανθρώπινο ομοίωμα
Έλα να μείνουμε στο επίπεδο της μεταφοράς.
Μαϊμού εναντίον ανθρώπου.
Ο Γκιούλιβερ στα ισλανδικά.
Το ζήτημα της ύβρεως
Η ζήλια των συγγραφέων.
Μεταφρασμένη ιστορία - Ο βρικόλακας ή Ο κύριος Μακτάγκρετ
Εβραϊκή ιστορία (α. Μηχανοκίνητη περιπολία / β. Ταξίδι)
Σλόμο πουστρόνο πάρ' τον πούτσο μου και δρόμο.
Ημέρες σαν τη σημερινή
Νανούρισμα στο χρόνο
Εγώ κι ο Λούντβιχ σκοτώνουμε τον Χίτλερ χωρίς λόγο
(ή Βερολινέζικη άνοιξη)
Το θανάσιμο χαμόγελο του Χανς.
Χαρούμενα χρώματα
Κανένας δεν καταλαβαίνει τα κβάντα.
Αλίσα.
Τίποτα