Η ενοχή της αθωότητας

Παρουσίαση

Σε μια φανταστική Ευρώπη, όπου την έννοια του πολίτη έχει αντικαταστήσει αυτή του επαγγελματία, δυο φίλοι, ένας καλλιτέχνης κι ένας διανοούμενος, αναλαμβάνουν μια περίεργη αποστολή: διορίζονται συνοδοί κάποιου αθώου κρατούμενου που αντιμετωπίζει την ποινή του θανάτου. Η δίκη του διεξάγεται δημόσια, ενόσω οδοιπορούν προς τον τόπο εκτέλεσης, διασχίζοντας τις οροσειρές του Αίμου, των Καρπαθίων, των Άλπεων και των Πυρηναίων. Τους φιλοξενούν πόλεις-κάστρα, πόλεις-θέατρα, πόλεις-σανατόρια, πόλεις-μοναστήρια, πόλεις-βιβλιοθήκες, πόλεις-οίκοι ανοχής, που αποτελούν τα μέλη του δικαστηρίου. Ένορκοι είναι όλοι οι κάτοικοι της Ευρώπης, οι οποίοι πρέπει να αποφανθούν για το αν η αθωότητα του υπόδικου δεν είναι παρά μια ενοχή διεστραμμένη, ή αν η ευθυκρισία των δικαστών του δεν είναι παρά μια διαβολή εκλεπτυσμένη... Ένα βιβλίο με στοιχεία μυθιστορήματος δρόμου, πολιτικού θρίλερ και γοτθικού παραμυθιού. Ένα ταξίδι στην κόψη των εννοιών με αλλεπάλληλες ανατροπές. Ένα συναρπαστικό οδοιπορικό, που μας φέρνει μπροστά σε δύο μεγάλα ερωτήματα: πόσο επικίνδυνες μπορούν να γίνουν οι βεβαιότητες των "ευνομούμενων" δημοκρατιών και πού βρίσκεται η ουσία της πολιτικής αθωότητας ή ενοχής; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Η ενοχή της αθωότητας", της Ιωάννας Μπουραζοπούλου, ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον λογοτεχνικό κείμενο, ένα από τα ωραιότερα των τελευταίων χρόνων, δεν είναι μόνο τέτοιο επειδή αφηγείται την ιστορία του με δημιουργική δεξιοτεχνία, αλλά διότι μέσω αυτού, καταδεικνύει την αποτυχία των πολιτικών συστημάτων, και, κυρίως, την αποκαρδιωτική αποτυχία του ανθρώπου να διαμορφώσει υγιή εαυτόν, "καλόν καγαθόν", σύμφωνα με την αρχαιοελληνική σημασία του. Η ρεαλιστική πραγματικότητα, που προκάλεσε τη 'μυθοποίησή' της το αποδεικνύει. (Από κείμενο του Μάκη Πανώριου στην BookPress.gr, 4/12/2011)