ΔΟΥΒΛΙΝΙΑΔΑ

Παρουσίαση

Μια νύχτα, ο Σαμουέλ Ρίβα, ένας σεβαστός εκδότης λογοτεχνίας που έχει βγει πλέον σε σύνταξη, βλέπει ένα προφητικό όνειρο που διαδραματίζεται στο Δουβλίνο, πόλη που δεν έχει επισκεφτεί ποτέ στη ζωή του. Πείθει τότε κάποιους φίλους του να ταξιδέψουν μαζί στην πόλη του Οδυσσέα του Τζόυς και να οργανώσουν μια παράξενη επικήδεια τελετή για την εποχή της τυπογραφίας, αφού βλέπει την ψηφιακή εποχή ήδη να κατακλύζει τον κόσμο. Ο Ενρίκε Βίλα-Μάτας επιστρέφει μ' ένα έργο που παρωδεί το τέλος του κόσμου, ενώ ταυτόχρονα προβληματίζεται σχετικά με το τέλος μιας λογοτεχνικής εποχής. Λαμπρό μυθιστόρημα, ανοιχτό σε διαφορετικές αναγνώσεις, γεμάτο εκπλήξεις, φαντάσματα και εκπληκτικό χιούμορ, η Δουβλινιάδα θεωρείται το πιο βατό και πετυχημένο, μέχρι σήμερα, βιβλίο του σπουδαίου αυτού ισπανού συγγραφέα. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

"Στο βροχερό τοπίο του Δουβλίνου, στον μυστηριακό ποταμό Λίφι που στο έργο του Τζόις παίρνει κοσμογονικές σχεδόν διαστάσεις και, σύμφωνα με τον Ρίτσαρντ Έλμαν, είναι μεταφορικά ο Βόσπορος του Τζόις, η λογοτεχνία ξαναβρίσκει το συμπαντικό της νόημα και το αίνιγμα της ζωής και της δημιουργίας την παλιά του γοητεία βαραίνοντας στη συνείδηση ενός ανθρώπου που μπορεί ακόμη να ελέγχει τις μεταπτώσεις του χρησιμοποιώντας την αυτοειρωνία και το μαύρο χιούμορ. Ποιο είναι επομένως το νόημα της λογοτεχνίας; Πού ανήκουν οι δημιουργοί της, οι έγκλειστοι της μυθοπλασίας οι οποίοι ωστόσο μπορούν να περιπλανώνται μέσω της γραφής στον κόσμο των επινοήσεων και της ανθρώπινης ψυχής;
Πλήθος γνωστών συγγραφέων του 20ού αιώνα παρελαύνουν από τις σελίδες της Δουβλινιάδας. Αν ο αναγνώστης είναι εξοικειωμένος με το έργο τους εύκολα - κι εύλογα - προβαίνει στις δικές του λεπτές συγκρίσεις παράλληλα μ' εκείνες του Βίλα-Μάτας. Αυτό όμως δεν είναι υποχρεωτικό προκειμένου να παρακολουθήσει το ξετύλιγμα του νήματος της αφήγησης και να διεισδύσει στο υπόστρωμά της. Η Δουβλινιάδα έχει μεταφραστεί πολύ ωραία από τη Νάννα Παπανικολάου. Η ποιότητα της μετάφρασης, ειδικά σ' ένα τέτοιο βιβλίο, παίζει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο, καθώς το μυθιστόρημα είναι ουσιαστικά ένας ύμνος στη λογοτεχνία και κατ' εξοχήν στο ύφος, το μόνο αντίδοτο εναντίον της ισοπέδωσης που έχει επιφέρει η ομογενοποίηση της γραφής." (ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΒΙΣΤΩΝΙΤΗΣ, ΤΟ ΒΗΜΑ, 15/1/2012)

Ο Ισπανός Ενρίκε Βίλα-Μάτας (Βαρκελώνη, 31/03/1948), μετρ του διακειμενισμού, αποτίνει φόρο τιμής στον Τζέιμς Τζόις και νοσταλγεί την εποχή της ακόρεστης κι ακούραστης βιβλιοφιλίας. Στη Δουβλινιάδα (μτφρ. Νάννα Παπανικολάου, εκδ. Καστανιώτης), ο Σάμουελ Ρίβα είναι εκδότης, πότης, μελαγχολικός και πικραμένος, και αποφασίζει να τιμήσει την Bloomsday, παρασύροντας τους παλιόφιλούς του να προσκυνήσουν το Δουβλίνο. Θαυμάσια! Ένα μυθιστόρημα βούτυρο στο ψωμί κάθε booklover που ομνύει σε ονόματα όπως Μπέκετ, Μπέρνχαρντ, Μπόρχες, Μπάλαρντ, Μπολάνιο, Μπάροουζ, αντιλαμβάνεστε. (ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΚΑΡΟΣ ΜΠΑΜΠΑΣΑΚΗΣ, LiFO, 22/2/2012)