ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΩΘΙΝΟΣ

Παρουσίαση

"Η περίοδος της ημιδιάσπασης, της ασθένειας της πατρίδας μας, που έλαβε χώρα κατά τη θυελλώδη και συγχρόνως θλιβερή δεκαετία του '90 του περασμένου αιώνα, βρήκε περιεκτική και ακριβή έκφραση στους στίχους του Ντμίτρι Μιζγκούλιν.
Με σβόλους πόνου τέτοιοι στίχοι σχίζουν το γενικό καμβά επιλεγμένων ποιημάτων, τονίζοντας το λυρισμό και τη φιλοσοφία, τσιμεντάροντας τη δραματική ιστορία της Ρωσίας του 20ού αιώνα". (ΣΕΡΓΚΕΪ ΚΟΖΛΟΦ, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Συμφοιτητές
Είναι η μνήμη αιώνιο φως
Ο κήπος της Ταυρίδας
Τη Ρίγα καθώς άφηνε ο συρμός
Οι πλαγιές σα βρέξει πρασινίζουν
Βγήκε βαρύγδουπη η σελήνη
Υπάρχει αγάπη και φθορά
Μύρισε άνοιξη στης πόλης τη νυχτιά
Δύσκολα μιλάς στον ενικό με τον καιρό!
Π. Κιριτσένκο
Κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ
Ύστερα από το κυνήγι
Σα χτικιασμένη η πόλη αυτή κι είναι οι βραδιές θολές
Η κοινότοπη ζωή μ' έχει κουράσει
Αναταραχή
Στο ναό του Θεόδωρου του Στρατηλάτη
Συνάντηση
Όχι στο ψέμα! - του προφήτη η προσταγή
Ζωή
Εργάσιμες κι αργίες έχουν όλοι
Ώρα την ώρα φεύγει η μέρα
Δρόμος του χειμώνα
Κρατάει πολύ ο καιρός της κρίσης
Απ' το ξανά στο πουθενά
Το γράψιμο γίνεται δύσκολο με τον καιρό
Το μόνιμο σ' όλους είναι επιθυμητό
Αμφιβολία είναι η ζωή κι ελπίδα
Ζητάς την αλήθεια πάντα
Σε χρόνους άγριας αλλαγής
Ο καθένας για τη μοίρα του μιλά
Στον πρωτόγνωρο γυρίσαμε καιρό
Στον αιώνα που φεύγει με βιάση
Η Ευρώπη σ' ευμάρειας ζει γιορτάσι
Δαρμένοι απ' την παγκόσμια πλημμύρα
Η πρόσβαρη της σελήνης πλώρα
Γράψανε ποιήματα - χιλιόμετρα
Στάραγια Λάντογκα
Χιονίζει - οι λάκκοι παγωμένοι
Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος
Άσε την τηλεόραση τούτο το βράδυ
Υπήρχε κάποτε η πατρίδα. Τώρα
Σεβάσου την ωραία στιγμή
Κουραστήκαμε, οϊμένα
Γεμίζεις την ψυχή σου ματαιότητα
Χειμωνιάτικη παραλία
Δέντρο χριστουγεννιάτικο έχει ανάψει!
Φοβάται ο άνθρωπος στα σκοτεινά
Βιογραφία
Πέρα απ' τη γη που το φεγγάρι καταυγάζει
Άυπνος τη νύχτα μένω
Σιδηροδρομικός σταθμός
Στο παλιό βασιλικό αστεροσκοπείο
Άθως
Ήρθε ο χειμώνας, τι χαρά!
Σημαία κι ύμνο έχουμε τώρα
Μάνα πατέρα στη σειρά
Όταν γινόμαστε δεσμώτες
Δόξα τω Θεώ! Όλα τα 'χω
Συννεφιάς δεν υπάρχουν ίχνη
Η πρόοδος πολύ μ' έχει κουράσει
Εκβολές
Βιάζομαι το λόγο μου να πω
Άνοιξη
Το θέμα για την πρόοδο δεν έχει απόψε βάση
Δε μυρίζει τελευταία ρώσικο χνότο
Φεύγει ο Φλεβάρης, ίχνος δεν αφήνει
Ταξίδι
Μας έκλεψαν της χαράς το γιορτάσι
Γράφε, συγγραφέα μπροστάρη
Χρόνια λαμπρά, καμαρωτά
Της ζωής απλό το νόημα
Ρώσικο διάστημα
Το κουρασμένο καρδιοχτύπι
Θεός Χειμώνας! Χαίρονται όλοι
Σμίξαν οι ματιές - και να
Γι' αγάπη και στοργή δε λιώνω
Στα νερά τ' αστέρια άστραφταν
Για το Θεό παντού κι αιώνια
Δεν το γράφεις - τ'ακούς το ποίημα
Λιώνει στης καταχνιάς τη μέρα
Πες μου γιατί με τόση βιάση
Το σπρωξίδι είναι γερό
Ξεχνάς τις ημερομηνίες μες στο χρόνο
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ
Αλέξης Πάρνης: Σ' ένα Ρώσο συμφοιτητή του "Λιτ - Ίνστιτουτ" Μόσχας