ΤΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΨΥΧΕΣ

Κριτικές για το προϊόν

Η ποιητική συλλογή του Βαγγέλη Χρόνη, με τίτλο 'Τα Αγάλματα και οι Ψυχές', προσδιορίζει συμβάντα που επικοινωνούν μεταξύ τους, νοηματοδοτεί την ποίηση που, 'εδαφοποιείται' στον τόπο για να 'απεδαφοποιηθεί' ως αίσθηση περί των πραγμάτων & ως εν-συναίσθηση, κινούμενη μεταξύ λεπτής θέασης & συγ-κίνησης για αυτό που επιτελείται καθημερινά. Ο ποιητής, αναφέρει & αναφέρεται από μία μνήμη η οποία επανεγγράφει το ίδιο το συμβάν, πλαισιώνει και σκιαγραφεί υποκείμενα εν ώρα μύησης στον χωροχρόνο, εν ώρα προσεκτικής τελετουργίας ενώπιον της οικείας, της ακόμη και περισπούδαστης ή 'ποθητής λέξης-γλώσσας. Σε ένα γίγνεσθαι εντροπίας, η ποίηση νοηματοδοτεί την ίδια την χρηστικότητα της εντός της ανθρωπινότητας της φυγής, συν-διαλέγεται με τους όρους της ματαιοδοξίας, διευρύνει τις εκφάνσεις της εκτατικής τομής: τα 'Αγάλματα' εγγράφουν τις λυσιτελείς επιθυμίες, ενώ οι 'Ψυχές' συνομιλούν με το πλήθος που κινείται στη σύγχρονη 'αγορά', με την επωνυμία του ανέλπιστου, του απροϋπόθετου, με την αδημονία του να πράττεις 'διακριτικά ομιλώντας'. Διακριτικός στις σημάνσεις του, ο Βαγγέλης Χρόνης κινείται στον άξονα μίας αδιόρατης ή λεπτής ποιητικής θεατρικότητας, αναπαριστά τα 'Αγάλματα' ως την αντεστραμμένη 'σιωπηλή γλώσσα' της ιστορίας, συν-διαλέγεται με το φως που δύναται να αποκαλύψει την γλώσσα της εμπρόθετης δοτικότητας, προσιδιάζοντας στα πεδία των ''καθολικών δεδομένων'' της ζωής και του θανάτου'', για να παραπέμψουμε στον Roland Barthes. H εξύψωση διαμέσου της ποιητικής γλώσσας των εκθέσεων, της οντολογίας που δια-μοιράζει την ενοχή, του τόπου ως εδαφο-συμβολισμός, καθίστανται το 'Άλας' ή το Canto της ποιητική του συλλογής. 'Τα Αγάλματα και οι Ψυχές' επανεπινοούν τις δια-ρρήξεις με το θεωρούμενο ως 'ανόθευτο'.