Ο ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ (ΧΑΡΤΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)

Παρουσίαση

Η είδηση του θανάτου της μητέρας του βρίσκει τον αφηγητή στη Βουδαπέστη και τον ωθεί να ξεκλειδώσει το μαύρο κουτί της μνήμης. Ο γιος αποδέχεται τούτη την κληρονομιά σαν ιχνηλάτης του παρελθόντος, σαν αρχειοφύλακας των αναμνήσεων, ακολουθώντας την πλημμυρίδα των εικόνων που κατακλύζουν το παρόν του. Στην περίπτωση αυτού του συγγραφέα όλα συνδέονται με τόπους οι οποίοι σχηματίζουν με τη σειρά τους τον χάρτη μιας ανθρώπινης διαδρομής.
Ο ίδιος ανακαλεί το αγόρι που, νεοφερμένο από το Βελιγράδι στην Ίστρια, συναντά αλησμόνητες προσωπικότητες, όπως την απίστευτη Θεσσαλονικιά Λιζέτα Μπενεντέτι, που ήταν πραγματικό πρόσωπο και είχε μια συναρπαστική ζωή, ή τον Μάλεσα, που ήταν ο έμπιστος ρολογάς του Τίτο. Τα πάντα όμως συμβαίνουν υπό το αυστηρό βλέμμα της μητέρας του, από την κοσμοθεωρία της οποίας πασχίζει να απελευθερωθεί. Με τούτο το μυθιστόρημα, το πιο προσωπικό του βιβλίο, ο στιλίστας Ντράγκαν Βέλικιτς αποτίνει έναν συγκινητικό φόρο τιμής σε ό,τι καθόρισε τον ίδιο και την πατρίδα του, που δεν υπάρχει πια. Ο "Ιχνηλάτης" είναι το αριστούργημά του. Το 2015 απέσπασε το βραβείο ΝΙΝ, την κορυφαία λογοτεχνική διάκριση της Σερβίας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Η ενδελεχής ενδοσκόπηση του Ντράγκαν Βέλικιτς δεν συνιστά απλώς μια λογοτεχνική τακτική - πηγάζει από πιο βαθιά, η πραγματική της φύση είναι η αναζήτηση του νοήματος. Ο "Ιχνηλάτης" διακρίνεται για τον εξόχως προσωπικό του τόνο. Πρόκειται για μια αποκάλυψη του εαυτού. Ο συγγραφέας μένει χωρίς τη μάσκα του. Ανασυστήνει τον ίδιο τον αέρα που ανέπνεε στην παιδική του ηλικία. Ανακαλεί στη μνήμη του και ζωντανεύει τη ζεστασιά από χαμόγελα που ξεπερνούν τη διάρκεια ενός αιώνα. Ταινίες που προβάλλονται ξανά και ξανά. Αρώματα. Φωνές. Ήχοι. Αντικείμενα. Έμμονες εικόνες...» (Nebojsa Milenkovic, κριτικός και ιστορικός της τέχνης)
«Πολλοί γράφουν, αλλά λίγοι είναι αυθεντικοί συγγραφείς όπως ο Βέλικιτς. Όποτε τον διαβάζουμε παραδινόμαστε στην απόλαυση της καθαρής λογοτεχνίας. Οι λέξεις του, οι προτάσεις του μας οδηγούν πάντοτε λίγο παραπέρα, όπως ακριβώς η μουσική του Τζίμι Χέντριξ». (Gorcin Stojanovic, σκηνοθέτης)
«Ο Ιχνηλάτης μιλάει με γενναιότητα για πράγματα τα οποία προτιμάμε να αποσιωπήσουμε». (Srdan Tesin, συγγραφέας)