Παρουσίαση
O πρώην αστυνομικός Μάριο Κόντε εξακολουθεί να διατηρεί στη μνήμη του εκείνο το απόγευμα στο ψαροχώρι Κοχίμαρ, το 1960, όταν, παιδάκι ακόμα, με τον παππού του να τον κρατάει από το χέρι, είχε την ευκαιρία να δει από κοντά τον μυθικό Βορειοαμερικανικό που ζούσε στην Κούβα: τον συγγραφέα Έρνεστ Χέμινγουεϊ. Σαράντα χρόνια αργότερα, ένας τυφώνας ξεριζώνει ένα αιωνόβιο δέντρο στον κήπο του σπιτιού του Χέμινγουεϊ, στην Αβάνα, και φέρνει στην επιφάνεια ένα πτώμα. Και μάλιστα όχι ένα οποιοδήποτε πτώμα, αλλά ένα πτώμα που κουβαλάει μαζί του κάτι που σημαίνει αμέσως συναγερμό. Έχοντας μια σχέση αγάπης και μίσους με τον Χέμινγουεϊ, ο Κόντε αποδέχεται την πρόταση των πρώην συναδέλφων του να ασχοληθεί με την υπόθεση. Οι εκπλήξεις αρχίζουν να έρχονται η μία μετά την άλλη, και είναι πολλές. Θα μάθει άραγε ποτέ την αλήθεια; Θα μάθει τι πραγματικά συνέβη εκείνο το βράδυ του Οκτωβρίου του 1958; Θα μάθει τι σχέση είχε, ή δεν είχε, ο Χέμινγουεϊ με το μυστηριώδες και επικίνδυνο πτώμα; Θα καταφέρει τελικά ο Κόντε να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του με τον διάσημο συγγραφέα και να ξεφύγει από όλα όσα τον στοιχειώνουν; (Από την έκδοση)Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:
le0n1n, Μενέλαος, oresivios, kakab2402, agpallis , makism78, vassouaggelos, vana_del, elenipatra, V.I.B., Pinta, cristinatsou, Minas Leventis, bankarianos, KonstantinaTsoukaki, MariaLouloudi, giaslaeΚριτικές για το προϊόν
[29/06/2019] nikospatramath. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΒαθμολογία:
"Λέει ο Κούνελος ότι ο χρόνος περνάει,εγώ όμως πιστεύω πως αυτό είναι ψέμα.Αν τυχόν όμως είναι αλήθεια ,μακάρι να συνεχίζεις κι εσύ εκεί πέρα να μας αγαπάς,γιατί υπάρχουν πράγματα που δε μπορούν να χαθούν.Και αν χαθούν τότε την έχουμε όντως γαμήσει.Έχουμε χάσει σχεδόν τα πάντα,όμως πρέπει να σώσουμε ό,τι αγαπάμε.Είναι βράδυ και είμαστε εντελώς πίτα,γιατί καθόμαστε και πίνουμε ρούμι στο Κοχίμαρ: ο Κοκκαλιάρης ,που δεν είναι πια κοκκαλιάρης,ο Κούνελος,που δεν είναι ιστορικός,κι εγώ,που πια δεν είμαι αστυνομικός και εξακολουθώ να μην μπορώ να γράψω μια ιστορία απλή και συγκινητική.Αληθινά απλή και συγκινητική...Κι εσύ; Τι είσαι και τι δεν είσαι;Σου στέλνουμε μια αγκαλιά και άλλη μια για τον Χέμινγουεϊ ,αν τυχόν τον βλέπεις πουθενά εκεί πέρα,διότι τώρα είμαστε Κουβανοί χεμινγουεϊανοί.Όταν λάβεις αυτό το μήνυμα,να μας επιστρέψεις τη μποτίλια,αλλά γεμάτη."
(σελ.188)
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να γράψετε μία κριτική.