ΜΗΠΩΣ; (ΧΑΡΤΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)

Παρουσίαση

Καλημέρα, Μαργαρίτα!
Καλημέρα, Φωτεινή!
30.143 λέξεις, 32 πρωινά. Μιλούσαμε μαζί. Έφευγε για μια στιγμή το σκοτάδι.
Πες μου ποιος σε κατοικεί να σου πω ποιος είσαι.
Η τρέλα, ο έρωτας, η γραφή, τα ζώα, η μουσική, οι λέξεις, η λύπη, ο ενθουσιασμός, η πληγή, το φιλί, η συντριβή, η εξοχή, η ψευδαίσθηση του καθαρού αέρα με κατοικούν.
Δυο φίλες, σαν αδελφές, με εναλλασσόμενους ρόλους. Καθηγήτρια Ψυχολογίας-συγγραφέας, υγιής-άρρωστος, θεραπευτής-θεραπευόμενος: ετικέτες ρευστές κι αβέβαιες που σαν δεύτερο δέρμα κολλάνε πάνω σου, ρούχα άβολα και δανεικά. Αναμμένα φώτα που ξεγελούν πιο πολύ κι από το ίδιο το σκοτάδι. «Δεν θα τα χρειαστούμε ξανά», είπαμε και ξεκινήσαμε το "Μήπως;". «Ας παίξουμε με το ανέφικτο. Κι αν χάσουμε, τι είχαμε τι χάσαμε».
Φτιάξαμε ένα διαλογικό βιβλίο. Τι θελήσαμε, αλήθεια, μέσα από την περιπέτεια μιας ομιλούσας γραφής; Μια συν-αποκάλυψη ίσως. Εύθραυστη προφανώς, πλασματική κι εφήμερη. Γνωρίζαμε πως δεν θα ήταν για πολύ. Ο χρόνος τρέχει, ο χρόνος τρέμει κι εμείς έπρεπε να προλάβουμε. Να μοιραστούμε με τους αναγνώστες μας την αλήθεια των παραισθήσεών μας, των απλών και λιγότερο απλών πραγμάτων που συνθέτουν αυτό που λέμε «ζωή». (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

2019. Δέκα χρόνια μετά...
Σαν να σε ξέρω από πάντα. Οι συναντήσεις είναι για τους ξένους
Θεραπεία σαν αγάπη, σαν ένεση χαράς
Ο χρόνος και οι ζωές των συγγραφέων
Μαζί με τον Προυστ και τα κρουασάν
Ναρκωμένες γυναίκες
Ο Ουρανούλης, η ανάσα
Ο Σαρτρ, ο Πικάσο και οι άλλες
Ίβιτς και Τερέζ
Ψυχιατρεία στ' αλήθεια και στα ψέματα
Ποιος θα σε πιστέψει εσένα, πουλάκι μου;
Οι μαύρες πλαστικές σακούλες του Ζενέ
Σαν βρέφος υπερήλικο
Ο Μπάμπης και το ένστικτο της θεραπείας
Γιατί δεν μου τρως, μικρούλα μου;
Μακιγιαρισμένος ο θάνατος είναι πιο τρομακτικός
Τη νύχτα όλα είναι δυνατά
Ένας θεραπευτής ακροβάτης
Αλλόκοτη θεραπεία
Θα το έκανες και πάλι;
Πώς γράφει, κανείς;
Μια ιστορία με δυο άλογα στη νήσο Αντιγόνη
Η δαγκωματιά
Η μικρή πριγκίπισσα και ο Ρέμπραντ
Η ζαχαριέρα
Έλα μέσα και μην κοιτάς. Ο θείος Γιώργος, που δεν έμενε σε όνειρο...
Μα πες μου στ' αλήθεια, ποιος είναι τελικά ο τρελός;
Ευτυχία είναι...
Είναι πολύ δύσκολο να είσαι παιδί
Φόνος και ενοχές
Πεθαίνοντας μαζί σου
Ο Θεός μόνο ξέρει
Πες μου γιατί
Δυο εκδοχές για μια ίδια ζωή
Μήπως;