ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΗ ΧΙΟΝΑΤΗ (ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)

Παρουσίαση

Μια γυναίκα με ασυνήθιστη εμφάνιση φτάνει σ' ένα χωριό που εγκαταλείπεται από τους κατοίκους του λόγω κατολισθήσεων, επιλέγει ένα απομονωμένο σπίτι και περιμένει το "άλλο χιόνι".
Σ' αυτό το σκηνικό εγκατάλειψης η γυναίκα θα παρασυρθεί σε αναπάντεχες περιπέτειες, σε μια περιδίνηση σε τόπους κοντινούς αλλά και σε ανεξερεύνητα μέρη της ύπαρξής της.
Θα συναντήσει έναν σπουδαίο και οργισμένο ποιητή που επίσης κρύβεται, θα παραστεί ψυχρή σαν άγαλμα σ' έναν απρόσμενο γάμο αλά Κουστουρίτσα, θα βρεθεί με τα "ρετάλια" του παλιού κοινοβίου, τον Ρόθκο, τον Καίσαρα και την αινιγματική Αισθήρ.
Κανείς όμως απ' όλους αυτούς δε θα ασκήσει πάνω της την καταλυτική επιρροή της Χιονάτης, όπως ονομάζει ένα αμίλητο κορίτσι που το φέρνει η χιονοθύελλα.
Ένα μυθιστόρημα αινιγματικό και ταυτοχρόνως λυτρωτικό, γεμάτο συμπόνια αλλά και πολλά ερωτήματα.
Είναι τελικώς η αγάπη η μέγιστη πλάνη;
Ή μήπως ο ύψιστος σκοπός; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Τα μυθιστορήματά της σαφώς μπορεί κανείς να τα εντάξει κάτω από τον χαρακτηρισμό «θηλυκή λογοτεχνία» ? όρος αδόκιμος, το ξέρω, αλλά και η χρήση του όρου «γυναικεία» όχι μόνο θα αδικούσε, αλλά και θα παραπλανούσε. Γιατί αυτό που η Ευγενία Φακίνου καταφέρνει να κάνει γράφοντας είτε τη Μεγάλη Πράσινη είτε την Αστραδενή (για να αναφέρω δύο από τα πλέον γνωστά της, αλλά και τα πλέον χαρακτηριστικά της έργα) δεν είναι να φωτίσει τον εσωτερικό κόσμο γυναικών, αλλά την ίδια την υπόσταση θηλυκών όντων. [...] Η πρότασή μου, με άλλα λόγια, είναι πως τέτοια μυθιστορήματα πρέπει και αξίζει να διαβάζονται ως καθρέφτες εσωτερικών χαρακτηριστικών που κάθε πλάσμα που συναισθάνεται μπορεί ?γνωρίζοντάς τα ή όχι? να τα διαθέτει». (Μάνος Κοντολέων, bookpress.gr 09/06/2020)