ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΑΙ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ (ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)

Παρουσίαση

Σ' αυτό το μυθιστόρημα αναζητώ ποιοι υπήρξαν οι «γνωστοί-άγνωστοι» γονείς μου - όπως συνήθως είναι οι γονείς. Τι διαμόρφωσε τον Εμμανουήλ και την Αικατερίνη πριν παντρευτούν, πριν τους γνωρίσω, πριν συγκρουστούμε με σφοδρότητα, πριν συμφιλιωθούμε αργότερα. Από πού άντλησαν εκείνο το φορτίο πολιτισμών, νοοτροπιών, συμπεριφορών, ακόμη και ιστορικής οπτικής, που μοιραία μου κληροδότησαν.
Αναζήτηση επιτρεπτή, αν όχι και απαραίτητη στην ώριμη ηλικία ενός παιδιού, ενός συγγραφέα - όπως είναι πλέον η δική μου. Παραδόξως, μόνο τώρα αφέθηκαν σε εξομολογήσεις τα κατάλοιπα των νεκρών γονέων, μόνο τώρα αποκρίθηκαν στις ερωτήσεις μου οι παλιές μαυρόασπρες φωτογραφίες τους. Η μνήμη μου ανακάλεσε πιο εύκολα τις οικογενειακές προφορικές εξιστορήσεις, που τόσο πολύ διαφέρουν από στόμα σε στόμα, από άντρα σε γυναίκα, από δωμάτιο σε δωμάτιο, από εποχή σε εποχή. Βρέθηκα στους τόπους, όπου σε ποικίλους χρόνους και σε καιρούς δύσκολους είχαν ζήσει: ιστορικά χωριά της Κρήτης, προπολεμική Βιέννη και Μπορντό,
Αθήνα, Ηράκλειο κι άλλους ακόμη. Τόπους-σκηνικά, αφού ανέκαθεν η οικογένεια είναι ο βΒαθύς εκρηκτικός πυρήνας κάθε δράματος στη ζωή, στην τέχνη. Σ' αυτά τα παραμύθια που δεν είναι παραμύθια αμφισβητώ, επινοώ, κατανοώ, εικάζω, σαρκάζω, και μάλλον συγχωρώ. Στο κάτω-κάτω οι γονείς είναι ο ένας μόνο από τους πολλούς καθρέφτες της αυτογνωσίας μας, ίσως ο πιο σκληρός αλλά και τρυφερός καθρέφτης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Στην ουσία η τεκμηριωτική λογοτεχνία, στην οποία ανήκει το Εμμανουήλ και Αικατερίνη, δηλαδή η αναζήτηση πηγών και η ερμηνεία τους και μαζί η αποκάλυψη, έμμεση ή άμεση, της διαδικασίας γραφής του βιβλίου, σε ένα κράμα βιογραφίας και αυτοαναφορικής μυθοπλασίας, προκαλεί περιέργεια στον αναγνώστη. Και σ’ αυτό συμβάλλει φυσικά η δεξιοτεχνία της Ρέας Γαλανάκη, που μπορεί να δώσει ψυχή στα άψυχα» (Γιώργος Ν. Περαντωνάκης, bookpress.gr, 16/06/2022)

Περιεχόμενα

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Το θράσος των ονείρων
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Από την πατάτα στην ελιά
Πώς βρίσκει και τρυπώνει ο διάολος
Ο θρίαμβος των λευκών τριγωνικών πανιών
Μια πέρδικα που χόρευε και χαμηλοπετούσε
Από τη λήθη στο διαδίκτυο
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Τα τρία συν ένα μεγάλα ταξίδια της γιαγιάς μου Μαριγώς
Γάμος, σπίτι, δρόμος και τζιτζίκια
Με λέξεις χειροποίητες
Φωνές σαν χαρακιά στο μάρμαρο της μνήμης
Εκείνο το γυμνό θεότρελο αγγελούδι
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
Στη φυλακή Μαρτινέγκο
Στο ιππήλατο λεωφορείο
«Διάβαζε γαλλικά ακόμα κι έφιππος»
Ρωτώντας για την αφορμή του αίματος
Ο «χριστουγεννιάτικος», ο «αποκριάτικος» και ο «πασχαλιάτικος» βομβαρδισμός
«Μια άγρια φυλή, οι Κρήτες»
«Αντάρται του 1944, Ηράκλειον Κρήτης»
ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ
Μερικές φωτογραφίες
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ