ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΑΕΡΑΣ

Παρουσίαση

Πίσω απ' τούς μουντούς μπερντέδες των δέντρων
- κάτι στο χρώμα ανάμεσα στη βίαιη γονιμότητα και στο σάπιο κρέας - κόκκινο το φεγγάρι ανεβαίνει σαν φόβος πια και μόνο. Ο σκύλος με το στομάχι του βαρύ απ' όλη την τρυφερότητα της άσπορης καρδιάς μου, αδειάζει τα σωθικά του στο μαύρο
χώμα.
Το σπίτι μουγκό, φιμωμένο με γάζες-ενοχές, γάζες-μνήμες· ξανθές γυναίκες χαμογελούν και χάνονται κάτω από πεσμένους σοβάδες. Άντρες γυμνοί μελαγχολούν στο άδειο της νύχτας. Όλα ανασαίνουν βαριά σαν να 'χαν καταπιεί το κώνειο κι η παραλυσία να προχωρούσε αργά, όπως το ασημένιο φως
στις πλάκες.
Ξαφνικά σαν μπουντρούμι φαίνεται η ζωή
κι η κάθε εποχή ν' αρχίζει μια νέα, τη δικιά της καταστροφή. Μέσ' απ' τον άλογο πόνο του ζώου, τρεμουλιαστή ανέβαινε
η ώρα·
σπάνια είχε ποτέ κανείς τόση μικρή ελπίδα.
[...]
[Από την έκδοση]

Περιεχόμενα

Το κόκκινο φεγγάρι
Η ΔΙΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΕΓΩ
(Απόπειρα Αυτοβιογραφίας)
ΜΙΑ ΑΝΟΙΞΗ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΑΝΝΟΥΣΑ
ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΑΥΤΟ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΧΡΟΝΟ
Επίκληση στον Άριελ