ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ

Οι αναγνώστες του βιβλίου έγραψαν

Τα 'Ερωτικά' του Γιάννη Ρίτσου ανα-καλούν την 'μνήμη' του σώματος, ενέχουν τις πλαισιώσεις του ορατού ερωτισμού, της λέξης εντός σώματος και του σώματος εντός λέξης.. Στα 'Ερωτικά' ο ποιητής ζητά, απο-καλύπτει, τίθεται ενώπιον της 'ευθυκρισίας' του ερωτικού σώματος, της διάθεσης του ως αναφορά, ως 'προδοσία' του 'κανονικού' & ως άφεση.. Ο Ριτσικός ποιητικός λόγος ενσκήπτει στο προσιτό και στο απέραντο, στη δυνατότητα της ερωτικής ώσμωσης με την 'πληγή' της λέξης, της ποίησης, που, την κρίσιμη στιγμή 'απελευθερώνει' δυνατότητες.. Την στιγμή της ερωτικής συνέρευσης, δια-κρατούν το δικαίωμα στην 'εξιλέωση', στην απόδοση, στην κλήση σε μία ιδιαίτερη 'γνώση': διάσταση του μοναδικού και του πολλαπλού παράλληλα.. ''Κ' οι λέξεις φλέβες είναι μέσα τους αίμα τρέχει όταν σμίγουν οι λέξεις το δέρμα του χαρτιού ανάβει κόκκινο όπως την ώρα του έρωτα το δέρμα του άντρα και της γυναίκας', αναφέρει ο ποιητής.. Η ποίηση ομοιάζει με την ερωτική πράξη, φέρει εγγραφές, λέξεις που 'σπαράζουν' να ακουστούν & να 'σιωπήσουν' όπως την στιγμή της ερωτικής πράξης, της διείσδυσης στον γυναικείο 'αστερισμό'.. Μεταξύ ενοχής και αθωότητας, ο έρωτας που προσλαμβάνει προστιθέμενη αξία.. Τολμηρός και διεσδυτικός, ο Γιάννης Ρίτσος δεν αναζητεί ή δεν προσδιορίζει και προσδιορίζεται από την ανάγκη της υστεροφημίας, αλλά αφήνεται στις κατευθύνσεις του ποθητού, του ίμερου του ερωτικού συμβάντος το οποίο καταγαύζει σπέρματα, σώματα μίας μυστικής 'ιερότητας', μίας φανερής κλήτευσης της φθοράς ως ανθρωπινότητα, ως απόλαυση.. Ο έρωτας συνιστά την μετερμηνεία, ή αλλιώς την σωματική εγγραφή της ποίησης.. Ο ποιητής λειτουργεί ως 'μύστης' στο γίγνεσθαι των πρωταρχικών εγγραφών, ανοιχτός μέσα στους όρους της προθυμίας..