ΠΡΩΙΝΟ ΑΣΤΡΟ

Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:

Κριτικές για το προϊόν

Η ποιητική συλλογή του Γιάννη Ρίτσου με τον τίτλο 'Πρωινό Άστρο' σχετίζεται με την γέννηση της κόρης του ποιητή, Έρης. Δοτικός και τρυφερός, ο ποιητής συγκροτεί ένα πλαίσιο αναφορών γύρω από την νεογέννητη κόρη του, προσδιορίζει την 'αδημονία' της πατρικής αγάπης, εγγράφοντας παράλληλα τους όρους μίας 'νέας γέννησης' του ίδιου του ποιητή: μετά το πέρας της επώδυνης δεκαετίας του 1940, το αίμα και την διάχυση του, τα βιώματα και την προσωπική εμπλόκιση του, ο Γιάννης Ρίτσος, 'αναγεννάται' δίπλα στην κόρη του και στην έκφραση μίας υπερθετικής ποιητικότητας που διαμεσολαβεί τον λυρισμό και την τρυφερότητα για το συμβάν που έλαβε χώρα, για την κόρη που επενεργεί στα δικά του 'τραύματα', προσιδιάζοντας προς την κατεύθυνση της συμπερίληψης. Υπό αυτό το πρίσμα, η Ριτσική γραφή σπεύδει να προσδιορίσει φυσικούς συμβολισμούς, αποδίδοντας την φύση ωσάν 'δώρο' προς, ωσάν 'προστασία' από το 'Κακό', 'προστασία' που, με όρους μίας προσίδιας συμπληρωματικότητας, συναρθρώνεται με την ποιητική του γλώσσα: ''Θέλω να σου φέρω ένα σταυρουλάκι αυγινό φως δυο αχτίνες σταυρωτές απ' τους στίχους μου να σου ξορκίζουν το κακό να σου φωτάνε μη μου σκοντάψεις, κοριτσάκι,έτσι γυμνόποδο και τρυφερό στ' αγκάθι κ' ενός ίσκιου..'' Ο πατέρας-ποιητής, 'εγγίζει' τις εκφάνσεις της ζωτικής 'προστασίας', 'παίζει' ποιητικά με τους όρους των λαϊκών παραδόσεων, δια-κρατώντας, την αίσθηση του 'τώρα', εκεί όπου πλέον οι δύο ζωές μπλέκονται αξεδιάλυτα, με τον ποιητή να 'τρέφεται' από την ίδια του την ανάγκη, να αδημονεί για το μεγάλο, να μην ζητεί έλεος ενώπιον της κόρης του & της φύσης.. Λειτουργώντας οικογενειακά, με την σκιά της μητέρας να επι-καλύπτει την ποιητική συλλογή, ο Γιάννης Ρίτσος δομεί το περίγραμμα μίας πατρικής στοργής, ενός μείζονος θαυμασμού για την συνέχεια της ζωής εντός της ιστορίας.