Ο ΑΡΙΟΣΤΟΣ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΓΙΟΣ

Παρουσίαση

Να με, λοιπόν, πάλι εγώ, ο Αρίοστος ο Προσεχτικός που, όπως σας είπα, τ' όνομά μου πολύ μου αρέσει, γιατί μ' έναν μικρόν αναγραμματισμό, δηλαδή με τη μετάθεση ενός γράμματος - του μεσαίου "ο" - γίνομαι "Αόριστος", όπως πράγματι είμαι, ή, και με την αφαίρεση αυτού του όμικρον και τη μετατόπιση του τόνου, γίνομαι "Άριστος", όπως επίσης είμαι, και σας το λέω χωρίς την παραμικρότερη δόση μετριοφροσύνης. Ο Ίων, βέβαια, ισχυρίζεται πως είμαι δημιούργημά του, μα δεν καταλαβαίνει (ή δε θέλει να το παραδεχτεί) πως αυτός είναι δημιούργημά μου. Δεν του το λέω μη θυμώσει, γιατί 'ναι πολύ ευέξαπτος ή, αν προτιμάτε, ευαίσθητος. Του λέω μονάχα πως είμαι ο πρώτος διδάξας. Και πάλι τον πειράζει. Τι να του κάνω; Γελάω μέσα μου μαζί του. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)