ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΕΙΣ

Παρουσίαση

"Μάταια προσπαθεί κανείς να γράψει για τις εποχές εάν δεν τις έχει μέσα του", υπογραμμίζει ο Αμερικανός φιλόσοφος Χένρι Ντέιβιντ Θορώ (1817-1862), συγγραφέας του κλασικού Walden ή Η ζωή στο δάσος, σ' αυτή τη συλλογή κειμένων που βασίζεται σε ταξίδια και εξορμήσεις του, αφηγήσεις και ημερολογιακές καταγραφές.
Διψασμένος για εξερεύνηση ταξιδιώτης, οξυδερκής φυσιοδίφης, τολμηρός οραματιστής ενός εναλλακτικού τρόπου ζωής. Ο Θορώ ταξίδεψε στην αμερικανική ενδοχώρα, ακολούθησε δυσδιάκριτα μονοπάτια, περιπλανήθηκε σε άγρια τοπία, έφτασε στις παρυφές πρωτόγονων δασών, διέσχισε ποταμούς και πάτησε απροσπέλαστα, μη εποικισμένα μέρη, παρατηρώντας τη θαυμαστή αρμονία της φύσης, την τέχνη και τη σοφία της, τη μεταμορφωτική της ικανότητα. Παρακολούθησε τη ζωή των βαρκάρηδων και των υλοτόμων, των λιγοστών αποίκων και των κυνηγών Ινδιάνων, των ρωμαλέων εκείνων ανθρώπων που γράφουν καθημερινά πάνω στη γη τη δική τους ιστορία επιβίωσης. Περιέγραψε εικόνες μοναδικής ομορφιάς και απόλαυσε μια πρωτόγνωρη θαλπωρή, αναλογιζόμενος πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας εάν ήταν εναρμονισμένη με τους αρχέγονους ρυθμούς της φύσης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Ο Θορώ μας έμαθε πώς να γράφουμε για τη φύση, πώς να τη γνωρίσουμε καλύτερα, πώς να την παρατηρούμε, ακόμα και πως πρέπει να ζούμε..." (Paul Theroux, από την εισαγωγή του στα Δάση του Μέιν)

[...] Συνδέοντας τον εαυτό του με την κλασική παράδοση των αρχαίων Ελλήνων στον ασκητισμό, ο Θόροου θεωρούσε τον ιδιοκτήτη υλικών αγαθών ανίκανο να συλλάβει την πεμπτουσία της ύπαρξης. Δίδασκε την απλότητα και την ολιγάρκεια, ενώ, ως περιηγητής και φυσιοδίφης που ήταν, αξιολογούσε πολύ υψηλά την απόκτηση της εμπειρίας των λουλουδιών, των ζώων, των πουλιών, των θορύβων του δάσους και την παρατήρηση της αλλαγής των εποχών και της θερμοκρασίας. Η τεχνολογία τον συνάρπαζε, και μια σειρά εφευρέσεων που διευκόλυναν την ανθρώπινη ζωή είχαν συχνά υμνηθεί στα κείμενά του, όπως ο σιδηρόδρομος και ο τηλέγραφος. Τον ενθουσιασμό που προκαλούσαν τα τεχνολογικά επιτεύγματα του δέκατου ένατου αιώνα τον θεωρούσε αποπροσανατολιστικό από τα θεμελιώδη φιλοσοφικά ερωτήματα που θα 'πρεπε να θέτει το ανθρώπινο υποκείμενο για να εξελιχθεί ως ύπαρξη. Επιμένοντας να είναι εχθρός κάθε συμβιβασμού, μεταπήδησε στον φιλοσοφικό αναρχισμό σε θέματα πολιτικής. Αρνήθηκε να πληρώσει φόρους σε μια πόλη που είχε υποστηρίξει τον Μεξικανικό Πόλεμο υποστηρίζοντας τον Μπράουν στην ακτιβιστική του δραστηριότητα κατά της δουλείας και φυλακίστηκε γι αυτό. Στην Πολιτική Ανυπακοή, κείμενο που έγραψε μετά την αποφυλάκισή του, αναφέρει: "Αν ο νόμος σου επιβάλλει να γίνεις όργανο αδικίας, αγνόησέ τον και θέσε σκοπό της ζωής σου να γίνεις τροχοπέδη αυτής της μηχανής"... (Από κείμενο του συγγραφέα Νίκου Ξένιου, στην BookPress. gr, 26/6/2013)

Περιεχόμενα

Ένας χειμωνιάτικος περίπατος, 1843
Τα δάση του Μέιν, 1848
Μια εβδομάδα στους ποταμούς Κόνκορντ και Μέριμακ, 1849
Ημερολόγιο, 1858