ΦΥΛΛΑ ΧΛΟΗΣ (ΧΑΡΤΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)

Παρουσίαση

Την 4η Ιουλίου 1855 -εβδομήντα εννέα χρόνια μετά τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας της Αμερικής- κυκλοφορεί η ποιητική συλλογή Φύλλα χλόης. Πρόκειται για έναν λεπτό τόμο, που στο εξώφυλλό του απεικονίζει έναν νέο άντρα με εργατικά ρούχα, σηκωμένα τα μανίκια του πουκαμίσου και το χέρι στην τσέπη του παντελονιού. Ούτε στο εξώφυλλο ούτε στη ράχη του βιβλίου εμφανίζεται το όνομα του συγγραφέα.
Δεν ξενίζει τον αναγνώστη μόνο το πορτρέτο του ρωμαλέου άντρα, που δεν θυμίζει καθόλου ποιητή, αλλά και η εντύπωση που προκαλεί το ίδιο το βιβλίο στο άνοιγμά του: οι μακροπερίοδοι στίχοι και οι διασκελισμοί, οι ανισοσύλλαβοι στίχοι, η παρατακτική σύνδεση, η υιοθέτηση του καθημερινού λόγου, η ακανόνιστη στίξη, η απουσία μέτρου και ομοιοκαταληξίας έρχονται σε αντίθεση με την παραδοσιακή ποιητική φόρμα. Πέραν της μορφολογικής ρήξης με την παράδοση, οι απροκάλυπτες αναφορές στο γυναικείο και στο αντρικό σώμα και οι σαφείς υπαινιγμοί στον έρωτα σκανδαλίζουν τον αναγνώστη της εποχής. Ιδιαίτερη εντύπωση κάνει το πρώτο από τα δώδεκα ποιήματα που περιλαμβάνονται στην αρχική έκδοση των Φύλλων χλόης, το οποίο αργότερα θα λάβει τον τίτλο "Το τραγούδι του εαυτού μου". Εκεί ο ποιητής αποκαλύπτει το όνομά του και αυτοπροσδιορίζεται ως εξής:
"Γουόλτ Γουίτμαν, ένας κόσμος, γιος τον Μανχάταν,
Απείθαρχος, σαρκικός, αισθησιακός, τρώει, πίνει και ζευγαρώνει,
Χωρίς συναισθηματισμούς, χωρίς να στέκεται πάνω από άντρες και γυναίκες,
ούτε μακριά τους,
Εξίσου σεμνός όσο και αλαζόνας". [...] (Από τον πρόλογο της Ντόρας Τσιμπούκη)

«Ο σύγχρονος αναγνώστης έχει μια καλή ευκαιρία να βρει στην έκδοση αυτή μια πρόσκληση για μια ελεύθερη περιήγηση μέσα από σημασιολογικές και αισθητικές ατραπούς ενός θαυμαστού σύμπαντος. (?) Πρόκειται για πολύμορφες, ενιαίες ή σπονδυλωτές συνθέσεις από σύντομα έως εξαιρετικά εκτενή κείμενα, που αποτελούν ποικίλους συνδυασμούς ελεύθερων στίχων με τη δεσμευτική παρέμβαση της μορφής του διασκελισμού σε ποικίλες εκδοχές. (...) Με άλλα λόγια, ο Γουόλτ Γουίτμαν από τη μακρά απόσταση του πολιτισμικού χωροχρόνου αναγνωρίζεται σήμερα να «προτείνει» μια εξαιρετικά εντυπωσιακή παραδειγματική εφαρμογή (η οποία ανταποκρίνεται με άνεση στην κριτική συμπεριφορά του γενικού, αντικειμενικού χρόνου) για τη δημιουργική αφήγηση του πραγματικού». (Άλκηστις Σουλογιάννη, bookpress.gr, 06/01/2021)

Περιεχόμενα

Πρόλογος
ΑΦΙΕΡΩΣΕΙΣ
Όταν ξεκίνησα τις σπουδές μου
Μην κλείνετε τις πόρτες σας
Ποιητές του μέλλοντος
Σ' εσένα
Εσύ αναγνώστη
Το τραγούδι του εαυτού μου
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΑΔΑΜ
Τραγουδώ το ηλεκτρικό κορμί
Αυθόρμητος εγώ
Μέσα απ' το πλήθος τον πολυκύμαντο ωκεανό
Εμείς οι δυο πόσο καιρό είχαμε γελαστεί
ΚΑΛΑΜΟΣ
Μυρωμένο χορτάρι του στήθους μου
Όποιος κι αν είσαι εσύ που με κρατάς τώρα στα χέρια σου
Τραγουδώντας την άνοιξη
Μην πάλλεσαι μοναχά μες στο κλεισμένο στέρνο μου
Για την τρομερή αμφιβολία των φαινομένων
Όταν άκουσα στο τέλος της μέρας
Στον ξένο
Δυο αγόρια εμείς σφιχτά αγκαλιασμένα
Μια ματιά
Αυτή η σκιά, το ομοίωμά μου
Γεμάτος ζωή τώρα
Τραγούδι του ανοιχτού δρόμου
Πάνω στο πορθμείο του Μπρούκλιν
Τραγούδι του αποκριτή
Ένα τραγούδι για την περιστρεφόμενη γη
Νιάτα, Ημέρα, Γηρατειά και Νύχτα
ΤΑΞΙΔΙΑΡΙΚΑ ΠΟΥΛΙΑ
Σ' εσένα
Εγώ και όσα πιστεύω
ΟΣΑ ΞΕΒΡΑΣΕ ΤΟ ΚΥΜΑ
Από την αέναη ταλάντευση του λίκνου
Καθώς με τον ωκεανό της ζωής αποτραβιόμουν
ΣΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΤΗΝ ΑΚΡΗ
Καθώς άκουγα τον σοφό αστρονόμο
Ω εγώ! Ω ζωή!
Η ερωτοτροπία των αετών
Χαμένος σε σκέψεις
ΤΥΜΠΑΝΟΚΡΟΥΣΙΕΣ
Παράξενη σκοπιά φύλαξα στο πεδίο της μάχης ένα βράδυ
Ο επιδέτης τραυμάτων
Δώσε μου τον λαμπρό σιωπηλό ήλιο
Δεν με αφορά η νεότητα
Συμφιλίωση
Καθώς ξάπλωνα στην αγκαλιά σου, Camerado
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΛΙΝΚΟΛΝ
Όταν άνθισαν οι τελευταίες πασχαλιές στην αυλή
ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΑ ΡΥΑΚΙΑ
Σκέψη
Σπίθες απ' τον τροχό
Οι κοιμώμενοι
Όταν σκέφτεσαι τον χρόνο
ΨΙΘΥΡΟΙ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
Μια αθόρυβη υπομονετική αράχνη
ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΗΝ ΕΝΑΣΤΡΗ ΝΥΧΤΑ
Τραγούδι για το αίνιγμα
Αχ, ελλείψεις, πλήγματα και χολωμένες παραιτήσεις
Ύφαινε, ακατάβλητη ζωή μου
Στου Πότομακ την πλατιά ακρογιαλιά
Καθώς βαδίζω μέσα στις άπλετες μεγαλοπρεπείς ημέρες
Ξάστερο μεσονύχτι
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΥ
Έχε γεια!
ΣΤΙΣ ΑΜΜΟΥΔΙΕΣ ΤΩΝ ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ (Παράρτημα)
Καθώς κάθομαι εδώ και γράφω
Ερωτήματα για το εβδομηκοστό μου έτος
Με βραχνή αγέρωχη φωνή, ω θάλασσα!
Συνέχειες
Η φωνή της βροχής
Μετά το δείπνο και την κουβέντα
ΑΝΤΙΟ, ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΟΥ (Δεύτερο Παράρτημα)
Αντίο, φαντασία μου
Για την αύρα του δειλινού
Οσεόλα
"Ο πλήρης και ολοκληρωμένος θεϊκός κατάλογος"
Αντίο, φαντασία μου!
Σημειώσεις
Χρονολόγιο
Επίμετρο
Βιβλιογραφία
Φωτογραφίες
Βιογραφικά των μεταφραστριών