Παρουσίαση
Θα είμασταν απάνω - κάτω είκοσι χρονώ όταν συνδεθήκαμε ο Ρωμύλος Χριστοφής κι εγώ. Είμασταν τότε στην Αθήνα, φοιτητές της τρίτης χρονιάς, εκείνος της φυσικής κι εγώ της νομικής. Γνωριζόμασταν από μικρά παιδιά, είχαμε κάμει κι όλο το γυμνάσιο στην ίδια τάξη, στο νησί μας, δεν είχαμε όμως πολλές σχέσεις πρίν από την εποχή που λέω. Το ύφος του κι οι τρόποι του δεν μου πολυάρεζαν, κι αυτός ούτε που με λογάριαζε καθόλου. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:
katiachor, alkis73, pcdinos, stella77, ioanxalk, RafaelAslan, VickyVicky, Χρήστος Πεττε, alsoul, H.Sia, lab.alex, Ιωάννης ΖοπουνίδηςΚριτικές για το προϊόν
[18/06/2020] tintin. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΒαθμολογία:

[09/05/2014] Greveniotis. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΤο βιβλίο αυτό μου άρεσε αρκετά.Πρόκειται για ένα βιβλίο μικρό σε έκταση, ευκολοδιάβαστο.Η ιστορία που διηγήται έχει ωραία πλοκή και αμείωτο ενδιαφέρον ως το τέλος.Ο αναγνώστης παρατηρεί μέσα από το βιβλίο τα ήθη της εποχής αλλά και κάποιες από τι φιλοσοφικές αναζητήσεις του συγγραφέα.Ο οποίος είναι από τους βασικούς αντιπροσώπους της γενιάς του.
Βαθμολογία:

Αυτά που έχω να πω εγώ προσωπικά για το "Δαιμόνιο" είναι τα εξής:Είναι πραγματικά το πιο ψυχοπλακωτικό βιβλίο που έχω διαβάσει,κατά τη γνώμη μου αρκεί να διαβάσει κανείς τις τελευταίες σελίδες για να κυριευθεί από μια κάποια μελαγχολική διάθεση.Διαβάζοντας κανείς στις τελευταίες σελίδες για τον θάνατο της Ιφιγένειας Χριστοφή (που είναι κατά τη γνώμη μου το κεντρικό πρόσωπο του διηγήματος) από φυματίωση και για την επαγγελματική/επιστημονική καταξίωση μα και συνάμα αποξένωση από τον κόσμο του Θωμά Χριστοφή,αυτά είναι αρκετά για να "σμπαραλιαστεί" η ψυχολογία του. Έτσι τουλάχιστον βλέπω εγώ το βιβλίο από τη δική μου οπτική γωνία.Γενικώς,λόγω των παραπάνω δεν θα το ξαναδιάβαζα με τίποτα.
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να γράψετε μία κριτική.