Ο ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΚΑΙ Η ΔΥΣΗ

Παρουσίαση

Ο Παπαδιαμάντης, έναν σχεδόν αιώνα μετά το θάνατό του, παραμένει από τη δημιουργία του νέου ελληνικού κράτους ο πιο συζητημένος συγγραφέας. Δεν υπήρξε στον τόπο μας καλλιεργημένος άνθρωπος που να μην αναρωτήθηκε για την κρυφή γοητεία του παπαδιαμαντικού έργου. Δεν υπήρξε γενιά που να αγνόησε την καλλιτεχνική του αξία. Και δεν υπήρξε ιστορική περίοδος που να μη διχάστηκε ως προς την εμβέλειά του. Ο λόγος είναι απλούστατος. Ο Παπαδιαμάντης έγραψε (έραψε, θα έλεγα) το έργο του με όλους τους κόμπους (ιστορικούς, πολιτισμικούς, γλωσσικούς, ψυχικούς και μεταφυσικούς) που μας συνθέτουν ως λαό. Φυσικό είναι λοιπόν να μας ταλανίζει και να μας χωρίζει. Το γεγονός δε ότι πολλές φορές η διάσταση των απόψεων φθάνει μέχρι την πόλωση, αποδεικνύει πώς το έργο του Παπαδιαμάντη ζει και μας ακολουθεί μέχρι σήμερα σε όλες τις θεμελιακές επιλογές μας.
(ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

Περιεχόμενα

Πρόλογος
Ασίνην τε, Αϊμά και το πληθώνειο άντρο (Ομιλία στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, 5 Δεκεμβρίου 1996)
«Εν μέσω των αφώνων τούτων συντρόφων» (Άρθρο στο περιοδικό «Critique», Mars 1997, τεύχος 558, αρχικός τίτλος: «Mourir en beaute»)
Η μικρή κοινωνία στο έργο του Παπαδιαμάντη (Ανακοίνωση στο Συνέδριο «Η κοινωνική διάσταση του έργου του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη», Βόλος, 22-24 Μαΐου 1998)
Αύρα βαθύτατα αναγεννησιακή (Ομιλία στην Κοζάνη, στις 25 Μαΐου 1998, σε εκδήλωση του Ινστιτούτου Βιβλίου και Ανάγνωσης της πόλης της Κοζάνης)
Έρωτας, Ανατολή, Μυθιστόρημα (Ομιλία στον Βόλο, στις 4 Μαρτίου 2000, σε εκδήλωση του Δήμου Βόλου)