Ο ΒΡΑΧΟΣ ΣΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟ

Παρουσίαση

(...) Κάθε πόλη έχει έναν ιερό βράχο (στην Αθήνα είναι κυριολεκτικά ορατός). Ο βράχος είναι η καταγωγή και η διάρκειά της μέσα στο χρόνο. Κάθε άνθρωπος έχει ρίζες και μια καταγωγή, από τις οποίες άλλοτε θέλει να απαλλαγεί, άλλοτε τις αποχωρίζεται βίαια ή ήπια, κι άλλοτε αναζητά από αυτές να τον βοηθήσουν να ζει, ή τις ξεχνά και ζει ερήμην τους. Οι ρίζες και η καταγωγή είναι ορατές και αόρατες. Σαν το βράχο της πόλης. Οι πόλεις σκεπάζονται με σύννεφα κι ο βράχος τους τα τρυπάει και βγαίνει πάνω από τα σύννεφα. Οι άνθρωποι μιμούνται το σύννεφο, ταξιδεύουν μακριά από την πόλη τους, επιστρέφουν, ξαναφεύγουν, επιστρέφουν και πάλι φεύγουν. (...) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)