ΛΑΧΑΝΟΡΥΖΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Παρουσίαση

"ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΑΝΤΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΜΕ ΕΥΡΩΠΗ ΑΡΧΙΖΕΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΣΤΟ ΜΟΝΑΧΟ. Ο λόγος είναι μια σκηνή που έζησα στον σιδηροδρομικό σταθμό του το 1970 ή '71. Μόλις είχαμε φτάσει εκεί έπειτα από το συνηθισμένο ταξίδι των σαράντα οκτώ ωρών και το τρένο μας, βρόμικο, κρύο και πρωτόγονο, είχε κάνει στάση, πριν συνεχίσει βορειότερα. Στεκόμουν στο διάδρομο του τρένου και κοίταζα την κίνηση από το ανοιχτό παράθυρο. Δίπλα μου ήταν ένας συμπατριώτης με ψαλιδισμένο μουστάκι και τσακισμένη μύτη. Ξαφνικά, με φοβερή ταχύτητα, αγέρωχα, μπήκε στην απέναντι γραμμή μια από εκείνες τις γερμανικές υπερταχειες που η αγγλική ονομασία τους ακούγεται αμείλικτη από γερμανικά στόματα: "Ιντερ-τσίτι". Πίσω από τα κατάφωτα παράθυρα κάθονταν, άνετα, καλοντυμένοι κύριοι και κυρίες, που γευμάτιζαν ή διάβαζαν εφημερίδα. Τότε ο τύπος με την τσακισμένη μύτη και το ψαλιδισμένο μουστάκι είπε: "Άλα, ρε Ευρώπηδες!"
Αυτή η φράση μου έμεινε. Δεν ξέρω αν έκρυβε θαυμασμό, φθόνο ή ειρωνεία, αν και είναι πιθανό ότι σήμαινε όλα αυτά μαζί ή ίσως κάτι εντελώς διαφορετικό, που δεν μπορώ να το φανταστώ. Από τότε όμως, όποτε βλέπω Ευρωπαίους να πορεύονται περήφανοι και σίγουροι τον ολόισιο δρόμο τους, χωρίς καιρό να κοιτάξουν δεξιά ή αριστερά, χωρίς την πιθανότητα παρεκκλίσεων, λέω μέσα μου άθελά μου, πριν παραδοθώ σε άλλες σκέψεις: "Άλα, ρε Ευρώπηδες!"

Μονοπάτια που περνούν από στοιχειωμένες περιοχές και άλλα που χάνονται στα άδυτα της ψυχής. Μυστήριοι άνθρωποι πίσω από συνηθισμένα πρόσωπα. Κρίσεις που αντιστρέφουν τις τύχες λαών και έρωτες που γεννούν νευρικές κρίσεις. Τραγελαφικές περιπέτειες αθλητών του στίβου και του λόγου που έμπλεξαν με την πολιτική. Ιστορίες της γειτονιάς και ιστορίες για μακρινά ταξίδια.
Ένα βιβλίο με διηγήματα που, ανάμεσα στη φαντασία και τη μνήμη, ανάμεσα στη μυθοπλασία και το δοκίμιο, σχολιάζουν με αναπάντεχο τρόπο τη ζωή μας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ο Κούρτοβικ είναι από τους συγγραφείς που δοκιμάζουν τη δημιουργικότητά τους σε πολλά οπό τα είδη του πεζού λόγου, κατά συνέπεια το ζητούμενο δεν είναι η γνώση των μυστικών της γραφής, αλλά η "καλή στιγμή" του, που τον ανεβάζει πάνω από τη δεδομένη πείρα. Άλλωστε, η διηγηματογραφία του τροφοδοτείται από μια γραφή που αποδίδει σχεδόν όπως αναπνέει. Με φυσικό τρόπο και χωρίς εξεζητημένους πειραματισμούς. Στα υπέρ του βιβλίου λογαριάζουμε το γεγονός ότι σε κάθε διήγημα παρίσταται ως πρωταγωνιστής ή παρατηρητής που εκφράζεται σαν να γράφει σελίδες ημερολογίου. (ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗΣ, Αθηνόραμα, 21/6/2012)

Περιεχόμενα

ΦΥΣΑΛΙΑ Η ΚΑΛΛΙΑΥΧΗΝ
ΣΥΝΟΡΑ
ΤΟ ΣΤΕΓΝΩΜΕΝΟ ΔΑΚΡΥ
ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ
Η ΦΩΚΙΑ
ΑΝΤΙΞΟΡΚΙΑ
Ο ΚΡΕΚΑΣ ΣΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
ΛΑΧΑΝΟΡΥΖΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
ΑΠ' ΕΞΩ
ΟΙ ΞΥΛΟΚΟΠΟΙ
ΚΛΑΣΙΚΟ ΑΙΣΘΗΜΑ
ΚΑΙ ΟΜΩΣ
ΣΗΜΑΔΙΑ ΑΠΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΑ
ΕΥΘΥΜΟΣ ΜΝΕΙΑ
ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΧΑΜΕΝΑ ΟΙΚΟΠΕΔΑ