Η ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΕΝΟΡΜΗΣΗ

Παρουσίαση

Με όλες τις συνδηλώσεις της ονομασίας της, η "αναρχική ενόρμηση" αποτελεί μία από τις πιο καινοτόμες συμβολές στην ψυχανάλυση σήμερα. Είναι μια ιδιαίτερη ενόρμηση θανάτου χωρίς θανατερά πεπρωμένα, οι επενέργειές της δημιουργούν μια διέξοδο ζωής σε μια ακραία θανατηφόρα κατάσταση. Αποτελεί δύναμη αποσύνδεσης που αγωνίζεται ενάντια στις ενωτικές, συγκολλητικές βλέψεις ενός δεσποτικού Έρωτα.
Αναδεικνύοντας το παράδοξο της επιβίωσης που αψηφά τον θάνατο, η Ναταλί Ζαλτζμάν προσφέρει ένα πλαίσιο συνάντησης του ψυχαναλυτή με τους λεγόμενους δύσκολους ασθενείς, τους ακατάλληλους για θεραπευτική εργασία - κοντολογίς τους ασυμβίβαστους. Αυτούς που ξορκίζουν τον θάνατο με κίνδυνο της ζωής τους, αυτούς που βρέθηκαν σε πρώιμη εγγύτητα με καταστάσεις βίας και καταστροφικότητας ή βίωσαν τον ολοκληρωτισμό ενός κυρίαρχου άλλου. Απροσάρμοστοι, περιθωριακοί, νομάδες, εκτιθέμενοι διαρκώς σε κίνδυνο, ανορεκτικοί, βουλιμικοί, εξαρτημένοι από ουσίες, συμπεριφορές και θανατερές σχέσεις, είναι αυτοί που κρύβουν τον πόνο τους πίσω από ένα πολύμορφο, αυτοκαταστροφικό προστατευτικό περίβλημα. Είναι αυτοί που στην ανήσυχη, άναρχη γεωγραφία τους υλοποιούν κάτι από το ιδιαίτερο πεπρωμένο της οριακής εμπειρίας για τον άνθρωπο.
Στο ακατάλυτο του ανθρώπου αποκρίνεται η αναρχική ενόρμηση ως πηγή αντίστασης σε κάθε περιβάλλον θανάτου: είτε αυτό είναι προϊόν μιας σχέσης χωρίς δυνατότητα διαφυγής, είτε οφείλεται σε ένα ακραίο φυσικό περιβάλλον, είτε δημιουργείται από ένα πολιτικό κοινωνικό σύστημα σε συνθήκες καταστροφικού ολοκληρωτισμού, με ακραίο παράδειγμα το στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου η επιβίωση γίνεται πράξη αποκατάστασης της ανθρώπινης συνθήκης. (Από την έκδοση)

«Από κλινική άποψη το δοκίμιο καλύπτει ένα φάσμα που στην ψυχοπαθολογία γνωρίζουμε με τον όρο οριακότητα? ενώ από θεωρητική άποψη απαντά σε ένα κομβικό για τον προσανατολισμό της ψυχανάλυσης ερώτημα, ήτοι τι είναι και πώς συντελείται η εργασία για, περί, εντός, αλλά και «τού» πολιτισμού (Kulturarbeit). (...) Ο σφυγμός όμως του βιβλίου και εκείνο που το κάνει σπουδαίο προέρχεται από τον αναστοχασμό της πάνω στην ανθρωπογενή τερατωδία των στρατοπέδων συγκέντρωσης/εξόντωσης του 20ου αιώνα, το σημείο μηδέν του ατομικού με το κοινωνικό, του υποκειμένου και του ασυνειδήτου του». (Χρήστος Τσαμπρούνης, bookpress.gr, 25/05/2020)

Περιεχόμενα

Προοίμιο
Γεράσιμος Στεφανάτος: Μια ενόρμηση θανάτου στην υπηρεσία της ζωής
Από την ενόρμηση θανάτου στις ψυχικές μορφές της
Μια ιδιαίτερη ενόρμηση θανάτου: η αναρχική ενόρμηση
Άλλες οριακές εμπειρίες
Οι τελευταίοι βασιλιάδες της Θούλης
Το στρατοπεδικό σύμπαν
Βιβλιογραφία
Εργογραφία της Ναταλί Ζαλτζμάν
Αφιερώματα στο έργο της Ναταλί Ζαλτζμάν