Αγωνία ιερή

Παρουσίαση

Η Εύα όχι ως πλούσια λευκή αμερικανίδα, αλλά ως άθροισμα μεταμορφώσεων, από νεοϋορκέζα αστή σε αρχαία αθηναία, από queer σύμβολο σε ταπεινή, στυλίτισσα σύζυγος ποιητού. αγγίζει τον Χρόνο της σαπφούς για να συγκολλήσει τις ρωγμές του δικού της. δεν ενιχνεύσαμε έναν αργαλειό που να συνυφαίνει τα θραύσματα- ο αργαλειός Εύα διαμελίστηκε στη συνειδητοποίηση της αποστολής που είχε αναθέσει στον εαυτό του. κάθε υπερβατολογικός απολυταρχισμός δεν έχει να φοβάται παρά τη σαφήνεια, η Εύα έζησε μετατρέποντας τη σωματική της μηχανή σε εργαλείο, προϊόν και διαφήμιση της δουλειάς της - ενόσω καταδίκαζε τη βιομηχανοποίηση της μόδας, έζησε σπέρνοντας το ιδεώδες κενό γράμμα του ανωφερούς πανικού, διαπιστώνοντας πως σαρκοβόρα φυτά εποφθαλμιούν το αγνό της όραμα, μα η ευτοπία μόνο αποφατικά μπορεί να προσεγγιστεί: στον αιώνα της Εύας η μεγάλη αφήγηση και η ιδεολογία εναλλάσσονται με τον υλισμό διαλεκτικά ως δίδυμες σπείρες, μπορεί η κριτική για τις στιγμές που ανέχτηκε και αναπαρήγαγε ιδεοληψίες να συμπορευτεί με το δέος για τον ανωφερή πανικό·, τελετουργικό σώμα και, μαζί, πολιτική δραματουργία, ένα διηπειρωτικό οδοιπορικό που ξηλώνει το υφαντό από διαφορετική, κάθε φορά, πτυχή, σήμερα η επείγουσα εκκρεμότητα αποτελεί υλικό παλμερικό: αμερικανική ηγεμονία, υπερτουρισμός που συνθλίβει τις εργάτριες, διευρυνόμενη ανισότητα και νεοφασιστικές κυβερνήσεις, στον αιώνα μετά τον αιώνα της Εύας, το ενικό υποκείμενο αφηγείται την αντιδιαμετρική προς τον εαυτό του [προ]ιστορία για να αναδομηθεί ως άρνηση της άρνησής του. η Εύα Palmer Σικελιανού δεν χρειάζεται
Κωνσταντίνος (Από την έκδοση)