Ιστορία σύγχρονης σκηνοθεσίας 1887-1914 (πρώτος τόμος)

Παρουσίαση

Όσο πιστοί κι αν θέλουμε να είμαστε στο θεατρικό έργο και στις προθέσεις του συγγραφέα του, σκηνοθεσία είναι πρώτα απ' όλα η επιλογή μιας προσωπικής αντίληψης για το κείμενο στο οποίο επιθυμούμε να δώσουμε σκηνική ζωή. Είναι η υιοθέτηση μιας συγκεκριμένης γραμμής. Είναι η χρησιμοποίηση, στην υπηρεσία του έργου και της αντίληψης που έχουμε γι' αυτό, των μέσων έκφρασης που μας διαθέτει το θέατρο. Είναι η επιβολή τάξης και ο συντονισμός, ώστε να μπορέσει το θέαμα να αποκτήσει καλλιτεχνική ενότητα, απαραίτητη συνθήκη της αποτελεσματικότητάς του. Είναι η διεύθυνση και η εμψύχωση. Σκηνοθεσία είναι τέλος η προσπάθεια να δοθεί στην παράσταση και στο σύνολο των στοιχείων της (σκηνικό χώρο, παίξιμο του ηθοποιού, κοστούμια, φωτισμούς, μουσική, κλπ. ...) το ύφος που θα επιτρέψει την προσέγγιση του θεατή από μια συγκεκριμένη, ηθελημένη, γωνία. Είναι η εγκαθίδρυση σχέσης ανάμεσα σε θεατρικό έργο και κοινό. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ
Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ: ΑΝΤΟΥΑΝ ΚΑΙ ΣΤΑΝΙΣΛΑΒΣΚΙ
Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΙΣΤΩΝ: ΠΩΛ ΦΟΡ ΚΑΙ ΛΥΝΙΕ-ΠΟ
Η ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗ ΜΙΑΣ ΤΕΧΝΗΣ: ΑΠΠΙΑ ΚΑΙ ΚΡΑΙΓΚ
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΣΥΜΒΑΣΗ: ΦΟΥΚΣ, ΜΕΓΙΕΡΧΟΛΝΤ, ΚΟΠΩ
ΟΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ ΤΟΥ ΕΚΛΕΚΤΙΣΜΟΥ: ΜΑΞ ΡΑΪΝΧΑΡΤ
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
ΚΑΠΟΙΕΣ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΕΣ
ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ