Παρουσίαση
Τη μάνα μου τη λέγανε Ευδοκία κι αυτή είναι η ιστορία της καθώς και η ιστορία των ανθρώπων που την πλαισίωναν στο τόσο σύντομο αλλά και τόσο τραγικό πέρασμά της από τον κόσμο. Αν μου ζητούσατε να περιγράψω το βλέμμα της μάνας μου με μία μόνο λέξη, αυτή που αβίαστα έρχεται στο νου μου είναι η λέξη "αντάρα". Έτσι τη θυμάμαι· ως μια μεσογειακή λυγερόκορμη καλλονή, με βλέμμα θεοσκότεινο, ανταριασμένο σαν την γκριζόμαυρη θάλασσα που μας ταξίδεψε στην Αμερική το φθινόπωρο του 1950.Φεύγοντας, άφηνε πίσω της τα πάντα: τη μάνα της, τα δύο αδέρφια της, το σπίτι της και μια χώρα ρημαγμένη και εξαθλιωμένη από έναν παγκόσμιο πόλεμο και μια εμφύλια σύρραξη χειρότερη από τη φασιστική λαίλαπα που σάρωσε όλη την Ευρώπη. Ακολούθησε το πεπρωμένο της, που ζητούσε εκδίκηση. Σύντομα οι πρώτες θύελλες των ανέμων που σπάρθηκαν στην Ελλάδα θα ξεσπάσουν στη Γη της Επαγγελίας, απαιτώντας αιματηρές ανθρωποθυσίες για να κοπάσει η οργή τους και να επέλθει η νηνεμία. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Κριτικές για το προϊόν
[31/10/2016] manotania. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΒαθμολογία:
σε περιπου μιση ωρα η ζωη της μανας μου θα περνουσε στην αγραφη ιστορια των απλων ανωνυμων ανθρωπων που κανεις δε θα θυμαται ....σε λιγα χρονια οταν θα ειχαμε φυγει κι εμεις τα παιδια της θα ηταν σαν να μην εζησε ποτε σαν να μην ειχε περασει λιμους και πολεμους ξενιτιες και βασανα πικρες και φαρμακια κι μια αρρωστια που κατεφαγε τη σαρκα της ...εχει αφησει πισω της ενα ημερολογιο που θα ηταν η δικαιωση της και πηρα την αποφαση να γραψω την ιστορια της να της δωσω την αξια που κανεις δε της εδωσε οσο ζουσε....αυτη ηταν η ευδοκια που αγαπησε τον πεπη αλλα κι που την αγαπησε ο αριστειδης σαν χειμαρος και στο τελος οι χειμαροι εγιναν ορμητικα και καταστροφικα ποταμια....αξιολογο βαθια φιλοσοφικο και ιστορικο ενα βιβλιο που μας θυμιζει ποσο μικρη ειναι η ζωη γυρω μας ....
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να γράψετε μία κριτική.