ΟΙ ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΙ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ

Παρουσίαση

ΕΛΛΑΔΑ, 1940. Όχι η Ελλάδα των ηλιόλουστων διακοπών, αλλά η Ελλάδα του Βορρά, της Μακεδονίας, των Βαλκανίων - και, πιο συγκεκριμένα, η Θεσσαλονίκη. Σ' αυτό το λιμάνι με την αρχαία ιστορία, τις αποβάθρες και τους οίκους ανοχής, τα σκοτεινά σοκάκια και τα τουρκικά αρχοντικά, εκτυλίσσεται ένα αγωνιώδες πολιτικό δράμα. Στα βόρεια σύνορα, ο ελληνικός στρατός έχει αναχαιτίσει την επίθεση του Μουσσολίνι, απωθώντας τις ιταλικές μεραρχίες πίσω στην Αλβανία - κατάγοντας την πρώτη νίκη ενάντια σε μέλος του Άξονα, που έχει υποτάξει ήδη το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης. Αλλά ο Αδόλφος Χίτλερ δε θα ανεχτεί τέτοια προσβολή: την άνοιξη θα εισβάλει στα Βαλκάνια, και το μόνο που μπορεί να κάνει ο λαός της Θεσσαλονίκης είναι να παρακολουθεί και να περιμένει.
Στο επίκεντρο αυτού του δράματος βρίσκεται ο Κωνσταντίνος -Κώστας- Ζαννής, υψηλόβαθμο στέλεχος της αστυνομίας, επικεφαλής μιας υπηρεσίας που χειρίζεται πολιτικές υποθέσεις "ειδικού" ενδιαφέροντος. Και ενώ επίκειται η εισβολή των Ναζί, αρχίζει ο χορός των κατασκόπων - τουρκικό προξενείο, γερμανικές μυστικές υπηρεσίες, Βρετανοί... Την ίδια στιγμή, τα ερωτικά πάθη φουντώνουν στην πόλη. Ο Ζαννής δεν αποτελεί εξαίρεση ζει τον έρωτα στην αγκαλιά μιας εκπατρισμένης Αγγλίδας, ιδιοκτήτριας σχολής μπαλέτου, μιας Ελληνίδας με κάπως ιδιαίτερα γούστα και της συζύγου ενός ντόπιου βαθύπλουτου εφοπλιστή... Από τη Θεσσαλονίκη στο Παρίσι, στο Βερολίνο και πάλι πίσω, οι Κατάσκοποι των Βαλκανίων είναι ένα καθηλωτικό μυθιστόρημα για έναν άντρα που δοκιμάζει τα πάντα και ρισκάρει τα πάντα ορθώνοντας το ανάστημά του στη μεγαλύτερη κτηνωδία που έχει γνωρίσει ο κόσμος. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Υπάρχουν πολλοί τρόποι να διατηρηθεί η αγωνία του αναγνώστη στα αστυνομικά μυθιστορήματα... ο Άλαν Φερστ δεν ακολουθεί τη συνταγή. Και είναι σπουδαίος στο είδος του". (Στάθης Ευσταθιάδης, Το Βήμα)

Ο Φερστ είναι ένας έμπειρος και "κοσμοπολίτης" συγγραφέας, αληθινός μάστορας της αφήγησης ο οποίος (εάν κρίνω από τον κατάλογο των βιβλίων του έχει πάντα κάποια πόλη ως επίκεντρο των ιστοριών του, π.χ. "Spies of Warsaw","Mission to Paris" κλπ), ειδικεύεται στο είδος με μεγάλη επιτυχία. Το μυθιστόρημα είναι κλασσικό page-turner με δράση και κινηματογραφικό ρυθμό. Θυμίζοντας τα κλασσικά μυθιστορήματα του μεγάλου Έρικ Άμπλερ ("Η μάσκα του Δημήτριου" κλπ) έχει σκοτεινή και ομιχλώδη ατμόσφαιρα μυστηρίου, ο χαρακτήρας του Ζαννή υπερβολικός μεν αλλά λογοτεχνικά δυνατός και είναι προσεγμένο στα γενικά ιστορικά στοιχεία αποφεύγοντας να θίξει "ευαίσθητα" θέματα, ακολουθώντας πιστά τα λαογραφικά κλισέ του είδους. Ένας καλός σκηνοθέτης ίσως και να το "απογείωνε" κινηματογραφικά πετυχαίνοντας την σωστή ατμόσφαιρα "Καζαμπλάνκας" που αναδύει η ιστορία, πάντως διαβάζοντάς το, ο αναγνώστης περνάει καλά και παρασύρεται από τον ρυθμό του. [Aπό το ιστολόγιο librofilo.blogspot.gr]

Περιεχόμενα

ΠΕΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ
Η ΠΙΣΩ ΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ
ΕΝΑ ΓΑΛΛΙΚΟ ΦΙΛΙ
ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ